Strona 5 z 20
***
Dziewo-różo, twe okowy
To nie żaden wstyd czy ból.
Tak słowik, w krzewie laurowym,
Pierzastych śpiewaków król,
Też niewolę znosi chętnie
Pięknej, dumnej róży swej,
I co noc, słodko-namiętnie,
Czule pieśni śpiewa jej.
1824