***

Przeżyłem już moje pragnienia,
Marzeń wyrzekłem się i złud;
Zostały mi tylko cierpienia
I pustki mego serca chłód.

Burz mi nie szczędził los okrutny
I wieniec mój już dawno sczezł –
Więc żyję samotny i smutny,
Pytając: czy nadejdzie kres?

Podobnie, chłodami zwarzony,
Gdy wicher ciemne chmury gna,
Samotny listek zapóźniony,
Na swej gałązce pustej trwa.

1821