Chwila

Wieczorne niebo widzę za mym oknem,
Niebiosa ciche, czyste i spokojne.
Płacze ze szczęścia me serce samotne,
Rade, że są tak piękne i dostojne.

Płonie wciąż blask wieczornych zórz
I z niego płynie radość ma.
Nikogo więcej nie ma już,
Jedynie Bóg, niebo i ja.