PRAWO DO „WŁASNEGO BRZUCHA" A USTAWA ANTYABORCYJNA

Wspomniany problem aborcji, to bardzo obszerny temat i sądzę, że znajduje on tyle samo przeciwników, co zwolenników. Można by zastanawiać się czy aborcja jest moralna, zgodna z prawem, religią; czy ustawa pogwałca suwerenność kobiety czy uprzedmiotawia ją; jak ma się wreszcie wprowadzona ustawa do rzeczywistości. Pisze o tym wspomniana wcześniej Agnieszka Graff. Mnie zainteresowała w tej kwestii inna sprawa, której nie potrafię zrozumieć. Mianowicie podany przez autorkę przykład Holandii (tamże, s. 149). To właśnie w tym kraju przeprowadza się najmniej zabiegów usunięcia ciąży (6 na 1000 w skali roku, wiek 15-44 lata). W państwie, gdzie aborcja jest zalegalizowana! W Polsce dla porównania po wprowadzeniu ustawy antyaborcyjnej w raporcie rządowym z 1999 roku było tych aborcji 151, a według nieoficjalnych danych rocznie wykonuje się 80 000 do 200000 zabiegów nielegalnie. Dlaczego nie szukacie innych rozwiązań?
Podstawowa różnica pomiędzy nami a Holendrami, polega na poziomie wiedzy na temat zapobiegania ciąży i dostępność środków antykoncepcyjnych, które w Holandii stoją na bardzo wysokim poziomie. Więc może to jest złoty środek panowie politycy? Uświadamiajmy młode kobiety, ułatwmy im dostęp do środków, zapobiegających niechcianą ciążę, poprawmy sytuację kobiet na „porodówkach" (kwestia rodzenia „po kobiecemu"), pomóżmy przyszłym i młodym mamom na rynku pracy. Zastanówcie się dlaczego kobiety usuwają ciążę i wtedy szukajcie rozwiązania. Bo pomimo wprowadzonej ustawy, zawsze znajdzie się lekarz, który zrobi „to" za pieniądze. Wojciech Eichelberger bardzo dobrze ujął tę kwestię: „Cnota jest tam, gdzie jest wybór. Jeśli macierzyństwo ma być cnotą, nie może być w żaden sposób wymuszane. Każda matka powinna mieć możliwość wyboru i decyzji. Z drugiej zaś strony trzeba czynić wszystko co możliwe, aby matki nie musiały wybierać śmierci swoich dzieci. " Inna kwestia, gdzie w tej sytuacji znajduje się mężczyzna – ojciec dziecka – i jego prawa i obowiązki.