Cherubina de Gabriack - * * * (Samotnie w świecie błądzę ja)

Samotnie w świecie błądzę ja
Z pełną królewskich marzeń duszą.
Żadne marności mnie nie skuszą
I gorzka jest uroda ma.

Królową na widmowym tronie
Uczynił mnie przewrotny los.
Spleciona z moich rudych kos
Korona zdobi dumne skronie.

Lecz śpią w otchłani wieków już
Ci, którzy mogli być kochani.
Dręczeni tak jak ja troskami,
Jak ja, samotni w głębi dusz.

Umrę gdzieś, wśród obcej krainy,
Zaklęty się nie przerwie krąg.
Na cóż ta delikatność rąk
I wdzięk imienia Cherubiny?

                               (1910)