Mojej Muzie

Daj mi pióro!... wiecznie młode. ...
I kałamarz łez słonecznych,
Zalśni błękit złotym słowem –
Oby słowa gdzieś nie pierzchły!...

Mknie korowód słów matowych –
Tam gdzie słońce łzami wpada
Słowo pęka światłem życia –
Daj mi pióro! – Nie odmawiaj!

Przecież Parnas obiecałeś –
Jesteś skrzydłem łzy pękniętej.
– Daj mi pióro! – Lećmy razem…
Póki błękit... niezamknięty...

SKRZYDŁA...

Pamięci pil. Henryka Muszczyńskiego

Ziemski pejzaż majaczy –
Tunel czasu otwieram...
Zostaw mi tylko... skrzydła –
Dotknę błękitów nieba...

Złoty przestwór widnieje –
Kraniec ciszy przekraczam...
Zostaw mi tylko... skrzydła –
Ptak w błękity powraca…

GOŁĄB

Więziłam w snach gołębia
Z gałązką marzeń w dziobie,
Niczego nie pamiętał –
Czuł tylko wiosny powiew.

Mościłam mu posłanie
Na krętych schodach lęku,
Pofrunął na sam kraniec...
Hałasu – wrzawy – zgiełku.

Dojrzałam w nim tęsknotę –
Klatkę ze szkła wyśniłam,
Potłukł ją pierwszym lotem –
Wiosna... drzwi otworzyła.