Odpoczywam od mądrych tego świata
powiesz – ucieczka
tak
cichnę by stać się nagle i nieodwracalnie
sobą

O tak

Nie trzeba zapisywać cię ulotności
jesteś powtarzalna
niczym samotny biały żagiel

ale dopadasz codziennie
rano pod rondem
gdzie ponocne rzygowiny ulotki stukot butów
może to właśnie pachnie
wierszem Jułgi
budzik
o tak
bywa też egzystencjalny
nieco inaczej tyka

pod rondem paruje
jak po lądowaniu o wschodzie
w Kairze
jest jak nad Śródziemnym i Czarnym
lekkie przesunięcie optyki
ale ten smak drżeń

przecież idę w dzień
otwierający się zamknięciem
nie na wiersz idę
i tylko chmury są tu tekstem nieskończonym
przed i po wyjściu z tunelu
tym razem „tunel" to nie metafora
może lepiej podziemne przejście
miejscowy Styks
a którego można się wydobyć raz jeszcze

o – tak: kiedy ranne wstają zorze
pod rondem śpiewa bezusty tłum wielokrotność tej pieśni
Tobie ziemia Tobie morze

to metron
jest-jest
myśl w drodze

jest-jest
życie –
twój żagiel bardziej niż zegar

Perspektywa enigma

Trudno przywiązywać uwagę do zakładu Pascala
warunkujące zdanie
– otóż jeśli bo jeśli nie daje gwarancji

niebo jest czyste w swoim wymiarze i założeniu
dowodów nie ma
chodzi o jasne spojrzenie
Nieba na Ziemię

od strony Ziemi świat będzie
raczej mroczny

wejdź pod stół
i wejdź na stół
o różnicy!

a teraz inaczej – irracjonalnie
Mucha a perspektywa
a teraz – racjonalnie
Człowiek                         

jednak…
perspektywa sama w sobie nie istnieje
(powrót do rzeczy)

a teraz Stwórca – Stworzenie
już nie na podobieństwo i obraz

więc na wielokrotność oryginału
paradoksalność

projekcje…projekcje
i oczekiwane twarzą w twarz