Archiwum

Aleksandr Stamenković - Serce i miecz, przeł. Stefan Pastuszewski

0 Dislike0
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Jakaś siła kazała jej podnieść głowę.
Na kopule cerkwi ujrzała cały nieboskłon.
Zdało jej się, że kopuła nie jest materialna,
a namalowane na niej chóry anielskie
w białych szatach są żywe.
Straż cherubinów zasłania ludzkie oczy przed
bijącym zewsząd blaskiem.
Z tyłu stoją prorocy.
Z szeregu aniołów wylatują dwa anioły
 i zlatują na dół.
Dziewczyna wyciąga rękę.

Aniołowie chwytają rękę i unoszą Oliwierę w górę.
Jej twarz płonie, czuje równocześnie gorąc i chłód.
Uczucie to jednak szybko mija i zastępuje je niezwykła błogość.
Tak Oliwiera po śmierci rycerskiej swego męża Jowana z Kożnika
wstąpiła do klasztoru, przyjęła schimę i została ascetką.

 

                                                  Z serbskiego przełożył Stefan Pastuszewski

Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - akant.org
We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.