jestem chwilą

dotykam świętego tekstu
oddycham powietrzem dekalogu

10 wyrażeń
uwięzionych w gąszczu
jak palców obydwu dłoni
jak dziesięcina
jak 10 plag egipskich

mam coś z Boga
On zapełnił czystą tablicę

ubrał mnie w róże szczęścia
i nie pozwolił bym zginęła pod ciężarem rajskiego owocu
schroniła się pod krzewem gorejącym
i nie skusiła się wonią szaleństwa doczesności

cieszę się że nie jestem wilkiem a owieczką
momenty uciekają
życie nieruchomieje
przemierzam je z prędkością grzmotu
byt
przecinka pomiędzy palcami
pachnie nadzieją
a ze smutków uchybień myśli słów
przyszłość spisze protokół




XV Agon poetycki „O Wieniec Akantu" - Wyróżnienie