nie potrafię dać tobie wiersza
nie potrafię a może nie chcę
żadne słowo nie zdradzi tego
co by mogło zdarzyć się jeszcze
Omawiany tom zawiera trzy grupy tematyczne.
Pierwsza, najobfitsza, to oczywiście duet miłość - tęsknota, w tym, dominujące przecież u kobiet ja, któremu coś się należy (poczucie braku, także fizjologicznego). Niektóre z tych wołających wierszy przechodzą w subtelne erotyki:
Z letniego na zimowy
opadają liście za oknem
w jesiennych dreszczach
brunatnieje świat
znów rozpalasz w kominku
zapałka podpałka trzask
i trochę cieplej między nami
strzeliły iskry ogniem
w oczach blaskiem
przez chwilę
dotykasz
nie mówię nie
kot usnął w pralce
Druga grupa to impresje podróżnicze: Ukraina, Francja, Grecja. Zaciekawia spacer w Vevey z Charlie Chaplinem (figurą z brązu) pod mankiet.
Wyjątkowo interesujące są natomiast wiersze empatyczne, te które opisują innych ludzi, kiedy to podmiot liryczny usiłuje wczuć się w sytuację drugiego. Najczęściej odmiennego: starego, biednego, chorego. Wymieńmy tytuły: Z notatnika pasażera PKP, Speedy, Kontrasty, Na majówce, Babcia, Dziadek.
Ach, gdybyż więcej takich utworów pisała autorka „Bliżej”. No i gdyby nie popełniała takich rzeczowych błędów jak „brzęk glinianych dzbanów” (s.6), bo przecież brzęczy tylko metal bądź szkło, a glina tylko głucho stuka.
Lucyna Siemińska: Pryzmaty myśli, Szczecin 2008, Wydawnictwo „My Book”, ss. 80