po bezkresach nocy
na łączach snów
wyzwolonych
po niebach
znów
nas poniosło
i znów zapomniałam
nie otwierać oczu
 
 
Ciężar
 
człowiek
przed telewizorem
cały świat ma
na dłoni
dlatego
ręce opadają
 
 
Punkt
 
cały
przestwór nieba
jest
spojrzeniem
 
a ja
zapatrzona w szczegół
widzę tylko to
czego nie mam