tej nocy

złotym kluczem
jesieni
otworzyły się
szczyty
namiętności czas
krwiobiegiem
połączył światy
 

z ciszy
 
z fragmentów witraży
tęczę składam
most światła
przerzucam
na tamtem brzeg
niesie mnie
echo
muśnięte ustami
wyobraźni
 

słyszalność
 
uruchomione marzenia
poruszyły
serce dzwonu
nośnym głosem
budząc
z zabłąkania
 

miejsce

na dnie
marzeń
jest zawsze
kawałek twardej
podłogi