Inicjatywa powstania Międzynarodowego Festiwalu Poezji „Duchowość bez granic” w Płowdiw narodziła się w 2014 roku w Londynie, gdzie Aleksy Wróbel wraz z grupą artystyczną KaMPe zorganizował festiwal poezji (zob. „KaMPe” Akant 4(251)2017), w którym uczestniczyła też poetka bułgarska Rozalia Aleksandrowa. Ona też była pomysłodawcą bułgarskiego festiwalu poezji w latach 2015-2017.W tych latach festiwale wspierał Uniwersytet Medyczny w Płowdiw wraz z prof. Iwanem Dechewem oraz organizacja pozarządowa „Kwant i Przyjaciele”, którą kieruje wcześniej wymieniona poetka.
Festiwalom towarzyszyło wydawanie almanachów. Również w tych latach wydano cztery książki poetyckie, które były promowane podczas festiwali. Pierwszą z nich była książka poetycka Aleksego Wróbla „Pojęcie pion” w tłumaczeniu Rozalii Aleksandrowej. Kolejne to: wiersze dwunastu poetów z Bułgarii i Polski „Marzenie ważki”, które przełożyły na język bułgarski Rozalia Aleksandrowa i Teresa Moszczyńska-Lazarowa oraz debiutancki tomik wierszy Marii Panchowskiej „Tysiąclecia nadziei”. W tym czasie w Londynie także wydano cztery książki poetyckie dotyczące poezji bułgarskiej: „Bułgarska poezja kwantowa”,dwukrotnie „Wiersze wybrane”Rozalii Aleksandrowej oraz „Nasi bułgarscy przyjaciele”. Bułgarscy poeci biorący udział w tych festiwalach, uczestniczyli w ubiegłym roku w Festiwalu Poezji Słowiańskiej w Czechowicach-Dziedzicach. Ich wiersze zostały wydrukowane w „Poezji dzisiaj”.
Międzynarodowy Festiwal Poezji „Duchowość bez granic” według pomysłodawczyni łączy poetów w miłości. Poeta Peter Dynow pisze „Jeśli szukasz Miłości, jesteś Miłością... Jesteś tym, czego szukasz". Organizatorzy festiwalu uważają, że poezja pozwala „kontaktować się z wyższą rzeczywistością”.
Twórczyni Festiwalu Rozalia Aleksandrowa urodziła się w Madanie w obwodzie Smolan w 1954 roku. Szkołę średnią ukończyła w Płowdiw. Na uniwersytecie w Sofii zrobiła specjalizację z filologii słowiańskiej – polskiej i bułgarskiej. Kilka lat pracowała w zawodzie nauczyciela w swoim rodzinnym mieście, później w Płowdiw. W 1978 roku zaczęła tłumaczyć na język polski i rosyjski, a od 1983 roku wykłada język bułgarski studentom z zagranicy na Uniwersytecie Medycznym w Płowdiw. Od 2003 roku jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy w Płowdiw, a od 2008 roku przewodniczy organizacji pozarządowej „Kwant i Przyjaciele”. Opublikowała następujące tomiki poezji: Dom mojej duszy 2000, Świecące ciało 2003, Tajemnica drogi 2005, Oczy wiatru 2007, Przypowieść o kluczu 2009, Sacralnie 2010, Rozmowa między gołębiami 2013, Realne życie uczuć 2015, Granat od nieznajomego 2016, Кudłatа 2017.
Rozalia Aleksandrowa tworzy wiersze kwantowe, którego określenia użył twórca tej teorii poezji inż. Dimitar Dimitrow. 28 marca 2006 roku powstał pierwszy w Bułgarii klub literacki zajmujący się poezją kwantową. Organizacja Rozalii Aleksandrowej „Kwant i Przyjaciele” chce rozwijać poezję kwantową w społeczeństwie obywatelskim. Rozalia Aleksandrowa uważa, że teoria poezji kwantowej opiera się na zapisaniu wiersza tuż po tym jak przyjdzie natchnienie, bez żadnych późniejszych zmian, „jeśli nie postawiło się przecinka, oznacza to, że nie powinno go tam być, nawet jeśli gramatyka mówi inaczej”. Twierdzi także „gdy wiersz przychodzi do głowy, jesteśmy w konkretnym stanie, nie można nic zmienić, bo wiersz zależny jest od tego stanu”. Zatem według niej „nie można przetłumaczyć wiersza, bo tłumacz nigdy nie będzie w takim stanie jak poeta w chwili pisania”.
W dniach od 31 maja do 4 czerwca 2018 roku odbywał się w Płowdiw w Bułgarii kolejny Międzynarodowy Festiwal Poezji „Duchowość bez granic”. W Festiwalu brali udział poeci z Bułgarii, Polski, Ukrainy i Włoch oraz polscy poeci mieszkający w Wielkiej Brytanii i Irlandii, a jego tematem były wiersze dotyczące miłości. Również w tym Festiwalu wziąłem udział. Festiwalowi towarzyszył wydany almanach poetycki pt. „Jeśli szukasz miłości”, w którym zamieszczone są wiersze osiemdziesięciu sześciu poetów.
Festiwal odbywał się w różnych ważnych miejscach w Płowdiw i poza nim w plenerze.
W pierwszym dniu uczestniczący w nim poeci zwiedzali Płowdiw, m.in. rzymskie forum, stadion i teatr oraz Meczet Dżumaja, Cerkiew Świętych Konstantyna i Heleny, Sobór Zaśnięcia Matki Bożej i Regionalne Muzeum Etnograficzne. W godzinach wieczornych w Bułgarskiej Bibliotece Narodowej im. Iwana Wazowa odbyło się oficjalne otwarcie Festiwalu bułgarską pieśnią ludową „Czy jesteś tulipanem, czy hiacyntem”. Podczas otwarcia zaproszeni poeci prezentowali wiersze zamieszczone w almanachu.
Następnego dnia w Czytelni „Odrodzenie” poeci bułgarscy wraz z festiwalowymi gośćmi recytowali swoje wiersze. Spotkaniu towarzyszyła gra na pianinie. Wieczorem w Centrum Badawczym Trakart – Muzeum odbył się wieczór polskiej poezji i premiera książki Łucji Dudzińskiej pt. „Metamorfozy”.
W kolejnym dniu Festiwalu poeci wzięli udział w wycieczce do Kazanłyku, gdzie odbywał się Festiwal Róż, podczas którego zapoznano uczestników ze zbiorem róż, ich destylacją oraz zastosowaniami hydrolatów i olejków eterycznych. Po powrocie, w godzinach wieczornych, w Centrum Kultury – Muzeum Trakart wręczono główną doroczną nagrodę Festiwalu za wkład w duchowość i poezję bułgarskiej poetce Mirze Doiczynowej. Po raz pierwszy główną nagrodą była statuetka, którą wykonał płowdiwski rzeźbiarz Rangel Stoilow Bacho, a wręczył ją prof. Iwan Dechew z Uniwersytetu Medycznego w Płowdiw. Spotkanie uświetniła solistka miejscowej Opery. Również podczas spotkania odbyła się promocja debiutanckiej książki poetyckiej młodej bułgarskiej poetki Swetliny Trifonowej pt. „Pióro starożytnej ciszy”.
W przedostatnim dniu zaproszeni goście wzięli udział w Klubie Artystycznym Puldin w wyrabianiu i pieczeniu chleba zgodnie z bułgarską tradycją. Towarzyszyły temu pieśni ludowe i wiersze poetów dotyczące chleba. Po południu odbył się plener poetycki „Sztuka bez granic” w Galerii Wollard Ganu Ganewa w Bełozem, gdzie czytano poezję. Nie zabrakło muzyki i tańców.
W ostatnim festiwalowym dniu odbyło się spotkanie zaproszonych poetów w Bułgarskim Centrum Kultury w Sofii z płowdiwskimi i sofijskimi poetami.