12 czerwca 2017 r. została otwarta w Bibliotece Publicznej Miasta Gniezna przy ul. Staszica 12a wystawa, która po raz pierwszy po śmierci jej bohatera przypomina o nim i jego działalności w Gnieźnie. Wystawę można zwiedzać do 24 lipca br. w godzinach otwarcia biblioteki. Uroczystego otwarcia wystawy dokonał dyrektor BPMG Janusz Ambroży, po czym autor wystawy Sławomir Krzyśka przedstawił życie i działalność Ludwika Karpińskiego.
W uroczystym wernisażu wzięli udział jego potomkowie, osoby zainteresowane historią Gniezna i ludźmi w nim mieszkającymi. Przedstawiono na niej w 13. gablotach i 16. planszach najpierw kontekst historyczny związany z życiem i działalnością Ludwika Karpińskiego. Wyeksponowano między innymi nieliczne zachowane dokumenty osobiste Ludwika Karpińskiego przechowywane w zbiorach rodzinnych, dokumenty do jego działalności przechowywane w zespole akt miasta Gniezna, które znajdują się w oddziale gnieźnieńskim Archiwum Państwowego w Poznaniu. Na wystawie zobaczyć można także plany przebudowy kamienicy przy ul. Warszawskiej 15 w Gnieźnie z okresu międzywojennego, etykiety firmowe, druki reklamowe i zachowane przedmioty porcelanowe z wyposażenia „Śniadalni-Probierni Luka”. Zaprezentowano również fotografie Ludwika Karpińskiego, jego żony i dzieci oraz genealogię Ludwika Karpińskiego. Wystawie towarzyszy druk bibliofilski opracowany i przygotowany przez Sławomira Krzyśkę, wydany nakładem rodziny Karpińskich i Spadkobierców.
Ludwik Adam Karpiński (1883-1947) kupiec i przemysłowiec. Urodził się w Szamotułach 25 sierpnia 1883 r. Był synem Bolesława Karpińskiego malarza i Pelagii z d. Stankiewicz. Mieszkał w Krobii, gdzie zajmował się kupiectwem. Przypuszczalnie w 1919 r. od Flory Neufeld kupił dom przy ul. Warszawskiej 15 w Gnieźnie., który przebudował. Uruchomił tam wytwórnię wódek likierów oraz restaurację „LUKA”. Wytwórnia działała pod następującymi nazwami: Wielkopolska Destylarnia i Fabryka Wódek i Likierów „LUKA”, Wielkopolska Destylarnia i Fabryka Likierów „LUKA”, L. Karpiński – Gniezno Fabryka Wódek Gatunkowych, Wielkopolska Fabryka Wódek i Likierów, Wytwórnia Win Owocowych Elektro-hydrauliczna Wytłocznia Soków Owocowych. Prowadził również Śniadalnię–Probiernię „LUKA”. Oferował następujące wyroby: likiery deserowe – Klasztorny, Curaҫao Triple sec., Curaҫao Orange, Chatreuse, Ałasz, Wiśniowy z owocami, Blackberry, Złotą Wodę, Ananasówkę, Kakaówkę, Litwinkę, Crème de Menthe, Pomarańczówkę zieloną i złotą; likiery - Wiśniówkę, Pomarańczówkę, Miętówkę, Krem Jajkowy; likier gorzki – Bondekamp „najdoskonalszy środek przy zaburzeniach żołądka i niedomaganiu w trawieniu”; likier bezalkoholowy Pomarańczówkę Kalinkę; koniaki i wypalanki - Winiak Elkar, Wypalankę, Winiak, koniaki francuskie Prunier i M. Jaw; rumy – Jamaicę i Krajowy; araki – Batavię i Krajowy; wina - Maślacz, Tokaj, Parmenę słodką i półsłodką, Porzeczkowe, Czerwone słodkie; oranżadę; soki - wiśniowy, malinowy; soki do wódek - wiśniowy, malinowy, cytrynowy, miętowy, ananasowy. Śniadalnia – Probiernia „LUKA” polecała m. in. „wyborowe kiszki z kotła, kaszanki, bułczanki, nogi wieprzowe, flaki, gularz. Dobrze pielęgnowane piwa Haberbusch i Koźlak”.
Ludwik Karpiński brał udział w Wystawie Rolniczo-Przemysłowo-Rzemieślniczej, która odbyła się w Gnieźnie w dniach od 12 do 20 września 1925 r. W latach trzydziestych (1931-32) był honorowym radcą miejskim w Gnieźnie. Należał również do Kurkowego Bractwa Strzeleckiego. Był jego czynnym członkiem, a w latach 1934-1937 jego prezesem.
W czasie II wojny światowej został przesiedlony z rodziną do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie pracował jako kelner w restauracji dworcowej. W tym czasie jego fabryką zarządzał Niemiec. Po wojnie wrócił do Gniezna i uruchomił przedwojenną wytwórnię pod nazwą Wytwórnia Win i Soków Ludwik Karpiński. Po śmierci Ludwika Karpińskiego wytwórnią zarządzał jego najstarszy syn Zbigniew. Przyjęła ona wówczas nazwę Wytwórnia Win i Soków Ludwik Karpiński – Spadkobiercy. Wytwórnia została znacjonalizowana w latach 1950-1951.
Był żonaty z Teklą z d. Chmara. Ślub odbył się 11 stycznia 1910 r. we Wrześni. Tekla należała do charytatywnego Stowarzyszenia Wincentego à Paulo. Była jego honorową członkinią.
Posiadał pięcioro dzieci: Zbigniewa Sylwestra ur. w 1910 r. w Krobii, zm. w 1967 r.; Arkadiusza Jana ur. w 1913 r. w Krobii, zm. w 1939 r.; Józefa Mariana i Antoniego Wiesława bliźniaków ur. w 1915 w Krobii. Józef zmarł przy porodzie, a Antoni w 1994 r.; Kalinę Stanisławę ur. w 1922 r. w Gnieźnie, zm. 1969 r.; Czesława ur. w 1927 r. w Gnieźnie, zm. 1998 r.
Ludwik Karpiński zmarł 10 czerwca 1947 r. i został pochowany na cmentarzu przy ul. Witkowskiej w Gnieźnie.