Wojtkowi Wierciochowi
Siedzem na skałce Rusom se palcem
legutko w nosie Wcorak Cie prosiył
coby nie loło nad mojom głowom
kie bede w Tatrak płononć jak watra
Bioły krziz w chmurak ka wielgo dziura
słónko se łysko het ku piorżyskom
holofi woda po śtyrbnyk sodak
diasek sie krynci na Orlyj Pyrci
Pociyrz wte worce kie Bóg dlo tobie
zrzóndzi cas miyły ba nie w połowie:
dyć niegze słónko przebodzie ziymno!
Fciołek sie modlić w górskim kościelcu
zaś przisła lejba – kóniec na miyjscu
Hej dobry Boze zapłac nade mnom…
(8 września 2008 r.)