zmatowiały atrament w księdze meldunkowej
rzeźbi ślad. litery wyznaczają przestrzeń działania
od zielonej brzozowej witki po brązowiejące liście

rejestrując miejsce i czas natkną się na klimat
mazowieckich łąk sennego miasteczka z osiedlem
Brombowery i schronem z czasu zimnej wojny

kolejny meldunek przypomina studium człowieka
składa się z braku doświadczeń i błędnych słów
których wymazać się nie da

gdzieniegdzie myślnik zwraca uwagę na pożar
w biurze. w nadpalonej księdze dodatkowy wpis

stan wojenny zakłóca pracę biura poczym
następuje okrągły stół

od czasu do czasu wilgoć rozmazuje atrament
rozlewa się po linii niezależnie od mojej woli

mój rocznik widniejący na grzbiecie księgi trafia
na dolną półkę. bliskoznaczny z Księgą Wyjścia
i wykreśleniem z rejestru żywych