Archiwum

Rafał Jaworski - * * * (Na pożegnanie trzeba...)

0 Dislike0
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Na pożegnanie trzeba wybierać miejsca szczególnie piękne,
o urokliwie jasnych sekwencjach wspomnień.
Jest to dla mnie trawiaste pole namiotów
w Krościenku nad przełomem kapryśnego Dunajca.

Przyjechałem tu, aby pożegnać się ze światem,
z krainą barw, endemicznych roślin
i zakonnych ostępów kontemplacji.
To domena św. Kingi, która lubiła woń czerwonego wina,
ryzyko konsekwencji wiary i łagodne wzgórza Pienin,
które chronią przez barbarzyństwem najeźdźców.
 
Chcę pożegnać noce pod gwiazdami,
głośne czytanie Kawafisa o zmierzchu świata idei,
cytowanie ułomności własnych tekstów
i bóle stawów od nocnej wilgoci.

Trzeba pożegnać się tutaj, daleko od przepychu Bizancjom,
od bazylik Rzymu i Florencji, nawet od klimatów Krakowa.
Mały człowiek musi dopasować do siebie
krajobraz rozstania, który przystaje do jego tęsknoty,
do nurtów jego buntu.

Skaliste kaniony Jaworek kanalizują refleksje
w stronę partytury ostatecznego wzlotu.
On mocuje się w glebie kroków po twardej ziemi.

Są tu ostatni Mohikanie surowego biwaku,
ulubieńcy zimnej wody i tropiku nad głowami.
I przenika nas duch lektur romańskiej kultury
w ujęciu Ezry Pounda.

Staram się sięgać
„zaszczytu interpretacji”

                                        Krościenko, 13 lipca A.D. 2016

Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - akant.org
We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.