Tak żyć to trudno
                              Stanisław Grochowiak

I
jest teraźniejszość
będzie przeszłość

bo wydłużone jutro
już od nas odeszło -

II
pomylimy się
bez omyłek

na te jasne mroźne
chwile –

III
zapomniani
przez swych ojców

wędrujących
w czarnym słońcu –

IV
jest nas mało
było wielu

pośród gęstwy
traw i chmielu –

V
tam gdzie pole
miasto stanie

gdzie wiersz
tylko porównanie –