najszlachetniejsze rzeczy we mnie

to mój brak dystansu i złość,

pole maków i śnieżna pustynia,

krew rozlana na liściach z atłasu,

porywiste słowa i żal,

których nie cofnę

czasem dotykam absolutu

dzięki Twoim słowom,

które we mnie rezonują

zacierając granice

czasem nie wiem,

gdzie się zaczynam, a gdzie

kończę

czasem nie jestem w stanie

usłyszeć samego

siebie