Fotografie
Albumy z fotografiami
dostarczają emocji.
Jesteśmy na nich młodsi,
utrwaleni w chwilach
przeważnie dość ważnych.
My, a jakby nie my.
Uroda była nam dana
na ów okres życia.
I blask młodości w oczach.
A czas kurczy się, kurczy.
Niedługo będziemy
w bezczasie.
I jak mówią
znawcy problemu:
piękni
i szczęśliwi.
4 XI 2009
--------------------
Kapłanem być
Dziś też stanąłem przy ołtarzu w cieniu Jezusa.
Ucztowałem z Nim w spotkaniu Miłości.
I choć to liturgia Jego męki i śmierci,
to radość mistyczna była obopólna.
Wiem, że minie i powróci smutek.
Ale niech to będzie smutek święty,
po którym nastąpi szczęście bez końca;
wszak obietnica głosi, będę w niebo wzięty.
Oto tajemnice, zapowiedź Boga dla nas.
Bogactwo daru oszałamiające.
A ja ciągle tutaj jestem
i ułomny, i bezdomny,
czyli na wskroś taki biedny
jak kościelna mysz.
16 I 2010
--------------------
Bezmiar
A wszystko może być
takie pomyślne.
Jak promień słońca,
który nas dosięga.
Jak proste słowa
układane w wiersz.
A ty, gdy potem go czytasz,
czujesz, że masz skrzydła.
Jak modlitwa z serca mojego
do Serca Bożego.
O tak, ona czyni wszystko
osiągalnym,
bo bierze początek z bezmiaru...
z oceanu
nienazwanego,
z Miłości
jedynej.
VI 2009
--------------------
Nie jestem gotów
Zrządzenia losu mnie zwodziły
jak zuchwały wiatr.
Spychały na bok,
na mielizny życia,
bym nie za dużo zrobił
przez wiele swych lat.
A tu młodość minęła
nie wiadomo kiedy.
Potem dalsze kadencje
jak w kalejdoskopie.
I starość wkrótce zajrzy w oczy.
Ostatni zaś dzwonek
w tajemniczej chwili
odezwie się też.
Stanąłem
i patrzę zadziwiony,
by nie powiedzieć przerażony,
tym śpiesznym galopem
godzin, sekund.
Cóż mam napisać w testamencie
poza tym, że nie jestem gotów.
I nie mam nic,
prócz wiary w Ciebie
Boże mój Boże.
Lecz ufność jednak wciąż niosę
oraz do tego świata
czułe przywiązanie,
które jak cień
mnie nie opuszcza.
22 V 2010
--------------------
Skarga na samego siebie
Panie Boże, piszę skargę.
na siebie samego.
Pomóż mi znów znaleźć drogę
do królestwa Twego.
Widzę bowiem, że wciąż jestem
jakiś niekompletny
i nie pozbierany w całość,
w myślach nawet szpetny.
W charakterze by się dało
sporo coś poprawić.
Radzę sobie to uczynić,
by Chrystus mógł zbawić.
Może wówczas bym podołał
też kogoś nawrócić,
a nie ciągle złościć innych
albo bałamucić.
Trzeba by coś od początku
cierpliwie poskładać
i przyczynę stanu rzeczy
już dokładniej zbadać.
O spraw, Panie, aby duch mój
wzrastał od tej pory.
Niech pięknieje, światło sieje,
pokonuje zmory.
Niechby wreszcie się udało,
niechby się powiodło,
bym na siebie nie narzekał,
by dobrze być mogło.
X 2007 - VII 2009
--------------------
Termin
Starość jest powtórzeniem dzieciństwa
Arystofanes
(452 – 385 p. n. e.)
Przed nami termin.
Czas, który musi wystarczyć
na wykonanie zadania,
osiągnięcie celu,
dojście do mety
coraz bliższej.
Aby uniknąć katastrofy,
należy go wypełnić
esencją życia
i światłem roztropności.
Biografia nasza powinna być bogata
w doświadczenia,
tym samym w cierpienia.
Tylko taka szkoła
przyniesie dyplom godny pochwały.
I co ważne, skuteczny
na dalszą drogę.
A na starość,
jeśli będzie nam dana,
mamy stać się jak dzieci
grzeczne...
i z nabytą mądrością.
A gdyby nam jeszcze
zechciało się
używać zabawek,
to tylko bezpiecznych,
bez kantów;
igrania z ogniem
i szaleństw wyobraźni
oraz bez żenujących kaprysów,
niegodnych poważnego wieku.
Jak długo mamy czynić
trud taki,
siaki, owaki, wszelaki?
Niestety
do końca,
czyli po ziemski kres.
V 2009
--------------------
ks. Janusz A. Kobierski
Janusz Adam Kobierski urodził się 24 grudnia 1947 roku koło Siedlec. Ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku. Od 1972 roku publikuje wiersze w licznych czasopismach oraz almanachach. Jest laureatem kilku konkursów poetyckich, m. in. Warszawskiej Jesieni Poezji (1980).
Ukazały się jego następujące książki poetyckie: Zza siódmej skóry (1978), Kolej rzeczy (1990), Dar (1991), Wyrok dożywotni – wybór wierszy (1993), Z Ziemi Jezusa (1996, 1997), Na ziemi i w niebie – wybór wierszy (1999), Poezje wybrane z serii Biblioteka Poetów (2000, 2001, 2003), Zapamiętam świat (2001), Święto losów
(2002), Ku Itace (2003), Z Księgi Rodzaju (2005), Cierpkie wino życia (2007), Dotykając jasności (2009).
Za tomik Cierpkie wino życia w 2008 roku otrzymał Nagrodę Literacką im. ks. Jana Twardowskiego.
Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W roku 1981 wstąpił do Zgromadzenia Księży Marianów. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych (KUL), 9 czerwca 1987 roku w Lublinie z rąk papieża Jana Pawła II przyjął święcenia kapłańskie.
---------------------
(Tu koniec)
- ks. Janusz A. Kobierski
- "Akant" 2011, nr 6
ks. Janusz A. Kobierski - wiersze
0
0