Stanisław Czerniak to historyk filozofii, od wielu lat związany z Instytutem Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie. Jednocześnie jest poetą, który mimo że należy do pokolenia Nowej Fali, nie zapisuje się w tym nurcie.
W „Antropologii podmiotu lirycznego (wokół „Nagiego że" Stanisława Czerniaka)" nazywany jest poetą nietuzinkowym, nieszablonowym i sceptycznym. Rzeczywiście w swej poezji jest oryginalny, co skłoniło wybitne postaci współczesnej literatury i filozofii do analizy jego twórczości. W książce pod redakcją Krzysztofa Derdowskiego na temat poezji Czerniaka wypowiedzieli się: Paweł Dybel, Leszek Szaruga, Marek K. Siwiec, Krzysztof Lisowski, Andrzej Biskupski, Henryk Pustkowski, Kazimierz Świegocki, Marek Pieczara, Jerzy Suchanek, Ignacy S. Fiut, Grzegorz J. Grzmot-Bilski, Robert Mielhorski oraz Jacek Krawczyk. Kazimierz Świegocki wyjaśnia, że pojęcie „nagiego że" przejęte zostało od współczesnego niemieckiego filozofa Franza Josepha Wetza.
 Poeta - filozof w sposób odkrywczy docieka, na czym polega istota bytu i jakie jest miejsce człowieka we współczesnej rzeczywistości. Jego twórczość przypomina swym intelektualnym charakterem poezję Szymborskiej i Miłosza. Czerpie także z innych wybitnych wzorców, jednak na bazie uznanych poglądów formułuje własne teorie antropologiczne.
Czerniak kpi z uznanych systemów społecznych i wartości. Z wyjątkową wnikliwością dostrzega negatywne zjawiska zachodzące w świecie i współczesnych ludziach. Tworzy własny światopogląd. Nie zamierza jednak moralizować. Uważa, że świat wykreowany na przestrzeni tysiącleci przez człowieka jest zakłamany i nielogiczny. Rolą filozofii jest dążenie do samowiedzy i odsłanianie jego absurdów. Sądzi, iż źródłem poznania jest cisza. Język przekłamuje, wywołuje chaos i dezinformację. Uważa również, że najlepszy jest pierwotny, prosty system wartości oparty na naturalizmie.
Rzeczywistość należy poznawać w sposób najprostszy, mianowicie za pomocą zmysłów. Powinniśmy brać przykład ze świata zwierzęcego. Zwierzę posiada instynkt, jego reakcje są naturalne i prawdziwe. Derdowski pisze: „Zwierzę mądrzejsze od nas samych trwa w naszych molekułach i genach". Według Czerniaka istnieje możliwość istnienia alternatywnej wobec ludzkiej moralności natury. Hierarchia wartości i ważności w jego wierszach zostaje odwrócona. Zwierzęta i rośliny mają przewagę nad człowiekiem -„narcystycznym mięsem", gdyż nie posiadają możliwości refleksji. To ona „obciąża" duszę i wywołuje cierpienie. Derdowski zauważa cenną myśl tego twórcy, że człowiek tak się zmienił w trakcie postępu cywilizacyjnego, że przestał pasować do natury i świata. Natura, zdaniem poety, która dążyła w drodze ewolucji do doskonałości, poniosła porażkę.
Świegocki nazywa Czerniaka filozofem, „twórcą poezji erudycyjnej, rodem z filozofii". Udowadnia to pisząc, że w dziesięciu na sto czterdzieści tytułów jego wierszy pojawia się nazwisko filozofa, a tytuły „Walka z czasem", „Milczenie", „Zło", „Samowiedza" wyraźnie wskazują na ugruntowanie w filozofii.
Henryk Pustkowski analizuje utwory poety pod kątem językowym. Twierdzi, że dąży on do odkrycia pierwotnych znaczeń słów. „Pozbył się gadulstwa", jednak jego słowa są wyjątkowo nasycone treścią. Wywołuje to wielość interpretacji jego wierszy. Język jest pułapką. „Zwodzi, oszukuje, nie daje pewności. Jest narzędziem polityki, reklamy, seksu, przemocy i zwyczajnej, banalnej dezinformacji."
Krzysztof Derdowski  pisze: „Kłopot człowieka chcącego znać odpowiedzi na […] pytania polega przede wszystkim na ograniczeniach wynikających z samej natury ludzkiego istnienia". Człowiek żyje zbyt krótko, by poznać istotę bytu. Czerniak nie irytuje się swą niewiedzą, przyjmuje to ze stoickim spokojem. Dlatego w jego utworach jest tak wiele podmiotów lirycznych. Czasem jest to drzewo, innym razem starzec, zwierzę czy krajobraz. Najważniejsze jest, że każdy z nich docieka i poszukuje wiedzy. Pragnie poznać, ile się da. Książka pod redakcja Krzysztofa Derdowskiego na pewno będzie dla czytelnika źródłem przemyśleń i refleksji nad sensem istnienia. Pozwoli na wzbogacenie wiedzy na temat różnych poglądów filozoficznych i z pewnością będzie intelektualnym wyzwaniem.

Red. Krzysztof Derdowski: Antropologia podmiotu lirycznego (wokół Nagiego że Stanisława Czerniaka), Nowa Wieś 2012, Wydawnictwo Rolewski