Byli wielcy i mali.

Byli wieszcze i grafomani.

Byli dziedzice i wyrobnicy.

Mieli złote pióra i czapki z wawrzynu.

Byli pseudo –

lub aż-wierszokleci.

A każdy krzyczał:

„Ars!"

I każdy wołał: „Poetica!"

A Ona jest ciszą.

Pachnie morzem i chlebem.

Sięga korzeni i szczytów,

piękna jak ziemia

i życie

i śmierć.

I kiedy tak właśnie ją czujesz

to wtedy

Wszystko jest

z Niej.