Poezja – to raj

z którego nas wygnano

 

dzięki niej wiemy

gdzie nas nie ma

i nie za bardzo

chcemy wiedzieć

gdzie jesteśmy

 

niektórzy mówią

że to tylko

furtka do raju

 

 

jest jak przenośny

składany dom

który wszędzie

można rozłożyć

 

jest w nim

rajski stół

przy którym

możemy usiąść

razem z Bogiem

i pogawędzić

ciągle przypomina

o fundamentach

ale nie wprost

nie w ludzki sposób

 

i wcale się na nas

nie gniewa