ranek ma być pierwszym krokiem w burą koleinę dnia
do matowych jak plusz okien ma się sączyć chłód i mgła
a tu mi się wielkie nieba z zatrzaśniętych kłębią bram
więc od świtu Panie przebacz
                że tu
                        jest
                              z lekka
                                         TAM…

wiem że festyn będzie wielki i nie spadnie żadna łza
kiedy sypiąc fajerwerki w Twoje progi będę szła
niebotycznych strof spiętrzenie mi przygotowałeś TAM
ale miej wyrozumienie
                                      gdy TAM
                                      też tutaj mam

wstyd, gdy ktoś darzony hojnie, TAM pojawiłby się sam
by rzec Panu bogobojnie:
– Ile dałeś, tyle mam!
pyszny co Bóg dał – chce mnożyć
doceń Panie więc że znam
sposób niekoniecznie boży
                                                      jak
                                                  tu
                                           mieć
                       Twoje TAM

gdy w śnie Ziemia pogrążona nie boi się plag ni kar
warto karmić mi demona, by Twój wykorzystać dar
pójść do nieba prościej, taniej
i na laurach osiąść tam
więc uznanie wyraź Panie
                  że TAM
                              już tutaj mam!