jasnowłosa uśmiechnięta
kochająca słowo koty i ludzi
zwyczajnych czytających poezję
sprzątających podwórka
kupujących gazety

i choć nie narzeka na swój ludzki
los poetki chętnie byłaby kotem
siódmym państwa Krynickich
lecz nie tym ze swojego
wiersza  

jest jak kot absolutnym indywidualistą
i to nie Ona nas - to my jej potrzebujemy
bo w sposób nieodgadniony do dziś
leczy nas  poezją skuteczniej
jak miłość i aspiryna