tego święta
skrzydło

nie brzydnie
bo zbrzydło -

ale nadal
leci

przez krąg
tysiącleci -

ku słońcu
które drwi

z rudej
ziemskiej krwi -

nasz ikar
wspólnota

z żelaza
i złota -

tego świata
cząstka

na kosmicznych
łąkach-

w mroźne noce
śni

swoje
przyszłe dni -