Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Istotną rolę w przekazywaniu elementarnej wiedzy o określonym zjawisku odgrywają encyklopedie i leksykony. Dla znacznej części społeczeństwa informacje tam zawarte są jedyne oraz wiarygodne i dlatego one w sposób znaczący kształtują obraz danego zjawiska w świadomości potocznej. Z tego też względu rola not encyklopedycznych i leksykograficznych oraz podręcznikowych jest nie do przecenienia. Trudno wymagać od tego typu publikacji wyczerpania tematu, ale przynajmniej można oczekiwać precyzji i niepodawania błędnych informacji.
A takowe dotyczące staroprawosławia, wciąż znajdują się w, skądinąd fenomenalnej jeśli idzie o zakres Encyklopedii Katolickiej wydawanej od 1973 roku przez Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Białoruska Cerkiew Prawosławna, jako powstały w 1989 roku egzarchat w ramach Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi, ma z punktu widzenia eklezjalnego większą samodzielność niż podległe pod Patriarchat Moskiewski Cerkwie na Ukrainie, a nawet w Estonii, jako że tamtejsze Synody nie wybierają jak na Białorusi swoich hierarchów, choć jednak muszą być oni zatwierdzeni przez Moskwę. Niemniej Cerkiew białoruska de facto nie potrafi, ale też nie może z owej samodzielności korzystać. W całym rosyjskim i okołorosyjskim prawosławiu mamy bowiem do czynienia z rozbieżnością między prawem kanonicznym zapisanym w statutach a praktyką, czy mówiąc metaforycznie między fasadą a wnętrzem. Ponadto ciąży nad tym wszystkim mityczna doktryna Moskwy-Trzeciego Rzymu oraz polityczna zależność Białorusi od Rosji.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

W jakby cerkiewnym półmroku, odziani w czarne azjamy, z lestowkami na przedramieniach stanęli na estradzie Filharmonii Pomorskiej 11 września 2016 roku w ramach 54. Bydgoskiego Festiwalu Muzycznego staroobrzędowcy. Tworzyli 16-osobowy Chór Śpiewaków Parafii Staroobrzędowych Syberii (Chor piewczich staroobriadczeskich prichodow  Sibiri).
Chór ten, prowadzony przez gołowszczika (śpiewającego dyrygenta) Aleksandra Nikołajewicza Jemieljanowa, skupia cerkiewnych śpiewaków, choć towarzyszą im też duchowni, z parafii białokrynickich Nowosybirska, Tomska, Barnauła, Nowokuźniecka,  a także – okazjonalnie – Moskwy. Trzon stanowią chórzyści z soboru katedralnego pw. Narodzenia Bogarodzicy w Nowosybirsku, którzy w 2007 roku podczas 5 edycji Czytań Tichono-Awwakumowskich w Tomsku poszerzyli swój skład o gości z innych syberyjskich wspólnot Rosyjskiej Prawosławnej Staroobrzędowej Cerkwi, co stało się dodatkowym walorem artystycznym zespołu.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Państwo pruskie swoją pozycję mocarstwa europejskiego zdobyło dzięki Brandenburgii i panującej tam dynastii Hohenzollernów. Do Prus przeniesiony został model państwa absolutystycznego, który upowszechniał się od XVII wieku w krajach niemieckich. Hohenzollernowie byli niemiecką dynastią wywodzącą się ze Szwabii. Jej przedstawiciele panowali w krajach niemieckich, m.in. w Brandenburgii, Ansbach, Bayreuth, a w Prusach od 1871 roku jako cesarze niemieccy. Zasiedli też na tronie Rumunii w latach (1869-1947).
Zamek Hohenzollern, od którego przyjęto nazwę, leży na terenie dzisiejszego kraju związkowego Badenia-Wirtembergia. Pomimo upływu wieków jest nadal własnością rodu.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Prezydent RP Andrzej Duda wypowiada sic zgodnie ze strategią polskiej polityki zagranicznej na lata 2012-16, a więc zgodnie z linią rządu PO-PSL. Strategia wyraźnie uzależnia dwustronne relacje od spraw polskiej mniejszości. Faktycznie oznacza to, że polska polityka wobec Litwy jest niemerytoryczna, uzależniona nie od rzeczywistości, ale od polityki Akcji Wyborczej Polaków na Litwie, partii litewskich Polaków, która wiele lat temu przejęła mono­pol na reprezentowanie interesów mniejszości i robi to najgłośniej. AWPL pozostaje w sojuszu z miejscowymi Rosjanami.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Osada Owanta, nosząca niegdyś żmudzką nazwę Ałanta, została wraz z rozległymi włościami nadana w 1436 roku przez Wielkiego Księcia Litewskiego, Zygmunta Kiejstutowicza, kasztelanowi wileńskiemu, Krystynowi Ościkowi (1363-1442) z Kiernowa herbu Trąby za to, iż stanął po jego stronie podczas walki z Bolesławem Świdrygiełło o schedę po księciu Witoldzie. Kiedy jednak jego potomek, Grzegorz Ościk (1535-1580), zaczął szpiegować na rzecz Moskwy, król Stefan Batory rozkazał go ściąć, a jego majątek nadał wieczyście za męstwo i zasługi Kasprowi Bekieszowi de Kornyath (1520-1579), dowódcy oddziału piechoty węgierskiej, który walnie przyczynił się do odebrania Połocka z rąk moskiewskich. Po śmierci Batorego siostra Grzegorza Ościka, Hanna (1540-1584), zamężna za księciem Leonem Sanguszką-Koszyrskim (1532-1571) herbu Pogoń Litewska wraz z synem Grzegorzem (1560-1602) sądziła się z synem Kaspra Bekiesza, Gabrielem, o rodzinne dobra i udało jej się odzyskać 2/3 tegoż majątku. Po kilku latach, w 1598 roku, Gabriel Bekiesz wraz z Grzegorzem Sanguszką-Koszyrskim odsprzedali owantskie dobra Krzysztofowi Radziwiłłowi.

Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - akant.org
We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.