Pomnik

 

                           Wykłócając się z losem

                           Walcząc o przetrwanie

                           Chcemy jeszcze po sobie

                           pozostawić pomnik 

                           Odsłonią go kiedyś

                           z żałobną celebrą

                           Dla tych co za chwilę

                           Odejdą żyć dalej 

                           Którzy na odchodne

                           rzucając jeszcze

                           pożegnalną garść piachu 

                           Nie do końca wierzą

                           że każdy ślad za nimi

                           też obraca się w proch 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

                       Andrzej Baszkowski

Pod krzyżem

                                    Ten Znak człowieczej męki

                       wschodzi co dzień nad światem 

                       Na którym kogoś znowu

                       koronując cierniami

                       przybijają do krzyża 

                       Lecz milczy grom za chmurą

                       Nie otwiera się ziemia 

                       Jak gdyby już nikomu

                       nie miało być potrzebne

                       kolejne zmartwychwstanie 

                       I tylko jakaś ręka 

                       Jeszcze ściera ukradkiem

                       krew z otwartych wciąż ran