...gdybyś mnie potrzebowała, Mamo, zawołaj,
tak chciałbym usłyszeć znów Twój głos spokojny.

Co na ziemi?
Na ziemi ludzie stali się mili dla siebie,
nikt nie umiera od powietrza, głodu, ognia i wojny,
nikt nie pragnie cudzego, nie ma zła, nie ma biedy,
wszyscy stali się równi, tak na ziemi jak w niebie.  

I ja nie kłamię już Mamo, nie kłamię bez potrzeby...
_____     _____     _____     _____     _____     _____

Gdybyś mnie potrzebowała, Mamo, zawołaj!..

Brześć Kujawski,, 1994
Krystian M. Czerwiński

...coś Polskę
zmarł Stefan kardynał Wyszyński

- ...jak Ciebie wspominać ojcze?
- ...modlitwą
-...gdy modlitwa moja nie opuszcza ziemi?

...pod sklepieniami katedr
w każdej pierwszej godzinie głodu
staje kolejka do nieba

- ...jak Ciebie wspominać, Ojcze
- ...modlitwą
- ...gdy modlitwa moja nie opuszcza celi?

...tuż za wysokim oknem
w każdej pierwszej godzinie gniewu
myśl wolną skuwają w kajdany

- ...jak Ciebie wspominać, Ojcze?

...coś Polskę

28.05.1981 („Wolne Związki")



Krystian M. Czerwiński

...lustracja
Janowi Rulewskiemu i Antoniemu Tokarczukowi

...czym jest to wszystko poza mną, jeśli nie scenerią
dla mojej gry; wszak ja jestem na pierwszym planie w tym lustrze?

Ten tik pod lewym okiem mogę mieć po dziadku, albo
uszkodził mi nerw pan śledczy, gdy na moje niewinne pytanie
wyrżnął mnie pięścią w oko.

Usta mam krzywe i zgryz nierówny; wyglądam z tym szkaradnie;
mhm, musiała mi żuchwa z zawiasu wyskoczyć,
kiedy towarzysz śledczy uderzył mnie w szczękę,
gdy zapytałem dlaczego bije po oczach.

Mam zabliźnioną szramę pod brodą; żyletka wykrywa ją bezbłędnie
i kaleczy, szczypie, a przecież nie pamiętam, co było potem,
jak bokser znoszony z ringu.

Poza mną widzę regał pełen książek; kiedyś nie było go tam,
wisiał tam portret człowieka w mundurze z piastowskim orłem;
ten orzeł sprowadzał nieszczęścia, gdy mówiło się o jego locie.

Więc kupowałem te książki, bowiem
– tak mnie uczyli –  w nich miała być odpowiedź.

Kupowałem nie w tej księgarni?
Boże mój, tyle straconych pieniędzy!

Strach pomyśleć, że któregoś dnia zabraknie mnie
na pierwszym planie, a w lustrze przeglądać się będą
te puste okładki.

Mówicie, przewiesić lustro?..

Ach, byłbym zapomniał; co stało się z tym śledczym?
biedak, chciałem mu podać rękę;
długo nie było mnie w Polsce i staję się sentymentalny,
gdy za pytania już nie biją.

A wy, czemu odwracacie oczy,
gdy pytam?



Krystian M. Czerwiński

...przemienienie

Słowo nie może być ostatnie.
Tak samo nie było pierwszego.

Słowa nie należą do nikogo,
nie ma prywatnej wartości słowa
- jest za nie odpowiedzialność.

Gdy podnosisz słowo – podnosisz rękę,
czasami pięść.

Krzyk jest słowem i myśl,
która jest słowa zaraniem;
jej wzrastanie jest przemienieniem:
tak oto jest słowo, które się stało.

„stan wojenny". W-wa, 1981)