Archiwum

Stanisław Dąbrowski - Miłość - Wstecz

0 Dislike0
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Spis treści

Wstecz

Kiedy, wstecz patrząc, już nie przeczę,
że „wszystko było cieniem złudzeń"
i snów (sny były nieczłowiecze),
z których się nigdy nie obudzę;

i kiedy wolno - kadr po kadrze –
nie usiedliśmy już przez strach,
wstecz, bez przebudzeń (śniąc o snach)
„na film byłego życia" patrzę
i tę teraźniejszość
widzę (śniąc ciągłe) jak rzecz cudzą
od siebie dawnej nagle mniejszą
(nadal nią jednak serce trudząc),

znajduję w sobie późną zgodę
na to (choć ciężko przyjąć los),
że „tak po prostu trzeba odejść,
jak echo, gdy zamilknie głos".

Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - akant.org
We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.