Ucieszyło mnie to uznanie bydgoszczan dla Krainy, wkomponowanej w dzieje Najjaśniejszej Rzeczypospolitej w poprzednich wiekach, kiedy ona była areną zmagań militarnych trzech mocarstw: Polski, Szwecji i Rosji. W tych zmaganiach Polska nie mogła odpuścić cugle, będąc wielkim mocarstwem w Europie, tego również wymagała ówczesna racja stanu.
Największe zasługi w obronie ziem inflanckich przed nawałą od Zachodu i Wschodu oraz w utrzymaniu ludności w orbicie rozwoju w obrębie cywilizacji łacińskiej położył król Stefan Batory. Tego jemu powinni zawdzięczać nie tylko niezbyt liczni rdzenni Polacy Inflanccy, lecz również aborygeni Inflant – Łatgałowie i Łotysze, natomiast w Bractwie Inflanckim on jest czczony jako jeden z wielkich patronów Bractwa.

Serdecznie pozdrawiam wszystkich uczestników ceremoniału nadania nazwy Inflanckiej dla jednej z ulic w Bydgoszczy i życzę, szczególnie młodzieży, nieustannego zgłębiania dziejów I Rzeczypospolitej Polskiej, jej poszczególnych chwalebnych rozdziałów, jak Inflanty Polskie, Pierwsza Unia Europejska (Lubelską rok 1569) z prawdziwego zdarzenia istniejąca jak Rzeczpospolita Wielu Narodów i choćby Kampania Łatgalska według rozkazu Józefa Piłsudskiego na przełomie lat 1919–1920, zakończona zwycięstwem nad bolszewikami w Inflantach Właściwych, a przypieczętowana zwycięskimi bitwami Warszawską i Niemeńską w tymże groźnym 1920 roku, bez których niepodległa Łotwa nie miała szans na istnienie w XX wieku.

Życzyłbym sobie przejścia się kiedyś ulicą Inflancką w Bydgoszczy zaś teraz solidaryzuję się z Wami w tym miłym sercu czynie – stały mieszkaniec Inflant, mistrz Krajowy Łotewski Stanisław Januszkiewicz (Bite) z Dyneburga (Daugavpilsu), Republika Łotewska.