(Studnia św. Marii)

Nie przywiodła ich do niej różdżka,
Lecz przekazali ją nam spadku:
Czystą wodę, czasami słonawą,
Zdobną morskim wzorem
topniejącego spiesznie szronu.
Ignorując własne odbicie, szukam
wzrokiem jej cichych korzeni, gdzie
leżą monety, zmatowiałe ofiary
ludu dla żyjącego tam
czystego ducha, co żył tam
zawsze, oddającego się
pragnącym, odmawiającego
siebie zabobonnym,
co proszą o więcej.

Z angielskiego przełożył Andrzej Szuba