WANDA NOWIK-PALA jest wszechstronną autorką. Pisze wiersze, opowiadania, recenzje, reportaże z wydarzeń kulturalnych. Publikowała w wielu czasopismach i almanachach. Współpracowała z miesięcznikiem „Radostowa". Mieszka w Kielcach.
W. Nowik-Pala ma w swoim dorobku zbiór opowiadań Światłocienie oraz dwa tomy wierszy: Za bramą (2007) i Antidotum (2011). Tytuł drugiego tomu jest... dwuznaczny. Antidotum (z greckiego) to farmaceutyczny środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny na organizm (odtrutka). Znamy też przenośne znaczenie tego wyrazu: środek zaradczy na coś, sposób. Dla pisarza takim środkiem zaradczym jest słowo. Można powiedzieć, że słowo-anditotum jest środkiem zmniejszającym szkodliwe działanie prozy życia na organizm wrażliwego człowieka.
W. Nowik-Pala pisze w swojej nocie biograficznej, że jest matematyczką o zainteresowaniach humanistycznych. W Antidotum analizuje przystawalność słów do myśli (Stanisław Nyczaj, posłowie Nadzieja jako antidotum, s. 86). Autor posłowia uważa, że poetka znalazła jeszcze jedno antidotum na cień (ból) życia – nadzieję. W tytułowym wierszu (cykl W oknie jutra, s. 66) czytamy:
Poszukuję antidotum na cień
podążający za mną
rośnie wraz z drogą
którą pokonałam
[...]
Powróćmy jeszcze do słowa – bezosobowego bohatera cyklu W gałęziach znaczeń (s. 7-21). Słownik mitów i tradycji kultury (Władysław Kopaliński, PIW 1985) ukazuje związek słowa z Biblią, mitami, legendami, a także z postaciami lub wydarzeniami z historii czy literatury. Słowo wiąże się z Początkiem. Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo – tak rozpoczyna się Ewangelia według świętego Jana (Wulgata, 1.1). Święta tajemnica słowa... Poetka zauważyła, że słowo lubi kryć się pod ubraniem (Naszyjnik, s. 7). Dlatego ludziom trudno dojść do porozumienia: znaczenie odebrane/ nie jest tożsame z wysłanym.
Grzech pierworodny to grzech popełniony przez pierwszych rodziców, Adama i Ewę, i przekazany w spuściźnie wszystkim potomkom (wg Biblii i pojęć chrześcijaństwa). Wina człowieka i wina... słowa:
Jak zwykle zawiniło słowo
jeśli winą może być to co zawiera
czego w nim nie ma
lub z jaką prędkością pobiegło
[...]
(Naszyjnik, s. 7)
To znamienne, że Nowik-Pala rozgrzesza słowa i nadal je wysyła do czytelników:
jak zwykle zawiniły słowa
lecz nadal je wysyłam
nie sprawię też
by się nie stały zarzewiem
(s. 7)
Moim zdaniem, poetyckie obrazy (słowa) autorki stały się zarzewiem... pozytywnych wartości – religijnych, duchowych i rodzinnych. Wiersz pt. Na strunach ciszy (cykl W oknie jutra, s. 82) ma optymistyczne zakończenie:
w oknie rozkwita jutro
strojne nadzieją
Ten wartościowy zbiór wierszy dopełniają reprodukcje impresjonistycznych obrazów Leszka Nicińskiego.
Wanda Nowik-Pala: Antidotum, Oficyna Wydawnicza STON 2, Kielce 2011, ss. 94