wśród przedmieścia
nielicznych lamp
luxusowych filantropek
nocy

na śmietnikach zaułków
gdzie uchylone puszki
nęcą resztkami życia

w domach do rozbiórki
pod włazami kanałów
nagi i brudny
siedziałeś skulony w kącie
powielony miliardy razy

***

na asfaltowym pniu
umierało wtedy życie