Dlaczego bronię się przed sobą
która wypełnia i ogarnia
od krańca do krańca
od zawsze do zawsze
o ja prawdziwsza tu i teraz
przynosząca sobie to co jest
nie szukam
nie wyglądam
nie pragnę
jestem jak ten cierń pod skórą
tak bardzo skupiona na
nie umieram nie odradzam się
mylę ból i rozkosz
kto wie co jest co?
niech odejdzie miłość a umrę
niech przyjdzie miłość a skonam
ale czy jest miejsce
w którym siebie nie znajdę?
gdzie?
z zamkniętymi oczami przecież wszystko jedno
ani początku ani końca