łatając dziurkę w za dużym swetrze

zbierając kłosy spomiędzy włosów

zapycham ciastem letnią histerię

leżę ładując baterie w słońcu

w cieniu przetrzymam głodne miesiące

zmarznięta skóra pęcznieje w deszczu

kurczą się zwoje w nich myśl nagląca

wywołać jesień w złowieszczym wierszu