Wyróżnienie w XVII Agonie Poetyckim "O Wieniec Akantu"
niełatwe to
splecione ręce stopy w za ciasnych butach
powieki bez łez
jednak wytrzymuję krok
łapię oddech i ciepło
z ust do ust podajemy sobie to samo powietrze
stąd się zbiega tylko raz i powraca
tak wiele i tak mało