Jesień z powojem

wiją się leniwie,

nie pójdziemy już

popływać w oceanie.

Słońce się kładzie wcześniej

to już kwiecień

jarzębinowe krzewy

rażą płomieniami,

i bugenwilla 

rozkwita ogniście.

Noc chłodną rosę rozpościera

tureckie łaźnie odpłynęły

z babim latem,

niezmienny błękit ustąpił

malarskości nieba,

na spacer

trzeba będzie wziąć parasol.

Skostniałe krzewy

pobłogosławi ulewa,

znów zasmakuje 

porto słodki smak i zapach.

Malarz pociągnie pędzlem

płowe gruntu żółcie

na zielenie przerobi,

przeciągnie po drzewach

niektóre ozłoci

albo podczerwieni.

Grzybowe zbiory 

można zacząć w lesie….

Tak to już jesień…