19 lutego 2017 r. zmarł ppłk Bogdan Zapalski, oficer Wojska Polskiego, Marszałek Bractwa Inflanckiego, działacz Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” II Bydgoszcz – Fordon im. gen. Józefa Hallera, krajoznawca, członek Koła Przewodników Turystycznych i Pilotów Wycieczek PTTK w Bydgoszczy.
Pogrzeb odbył się 23 lutego 2017 r. na cmentarzu ewangelickim przy ul. Zaświat w Bydgoszczy. Uroczystości pogrzebowe odbyły się z udziałem kompanii Wojska Polskiego. Licznie przybyli na nie bydgoszczanie, rodzina, oficerowie Wojska Polskiego, Bracia Inflanccy, sokoli, turyści i krajoznawcy z PTTK, pedagodzy, uczniowie.
Mowy żałobne w imieniu kadry oficerskiej wygłosił płk. Józef Palewicz, a w imieniu Rady Miasta Bydgoszczy Stefan Pastuszewski - Wielki Mistrz Bractwa Inflanckiego.
Nie ma wśród nas Bogdana Zapalskiego – Tinisa. Przegrał nierówną walkę z chorobą nowotworową, z którą zmagał się od ponad 15 miesięcy. Przeżył tylko 72 lata, a miał przed sobą jeszcze wiele wyzwań.
Urodził się w wiosce Redlin leżącej między Warszawą a Radomiem. Był najmłodszym z trojga rodzeństwa. Szkołę podstawową ukończył w pobliskich Wyśmierzycach, a liceum ogólnokształcące w Białobrzegach nad Pilicą. Uczył się bardzo pilnie. Po zdaniu egzaminów na studia w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie odbył roczne przeszkolenie wojskowe w JW 4808 w Gołdapi. Na WAT studiował na elitarnym Wydziale Cybernetyki Wojskowej, uzyskując stopień podporucznika i tytuł magistra inżyniera cybernetyki wojskowej. Po skończeniu studiów w 1969 roku przybył do Bydgoszczy celem pełnienia dalszej służby. Pracował w Zespole Informatyki Pomorskiego Okręgu Wojskowego w latach 1969-1992. W 1970 roku zawarł związek małżeński z Barbarą Wędrowską. Córka Paulina jest pracownikiem naukowym, a zięć Przemysław oficerem. Mają dwoje wnucząt. Bogdan był troskliwym mężem, ojcem i dziadkiem.
Był człowiekiem mądrym, skromnym i bardzo pracowitym. Nauka języków obcych była jego pasją. Uzyskiwał kolejne certyfikaty ich znajomości. Języki rosyjski i angielski opanował biegle, a języki: niemiecki, francuski, hiszpański i esperanto w stopniu zaawansowanym.
Ukończył pięć studiów podyplomowych, w tym dwa wojskowe: Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, na kierunku dyplomacja i służba zagraniczna, a w USA (Monterey, Kalifornia) kierunek zarządzanie systemami obronnymi, na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu teorię systemów zarządzania, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy turystykę, a na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego pedagogikę.
Od 1993 do 1998 roku pełnił służbę w Wydziale ds. Inspekcji i Wizyt Zagranicznych Sztabu POW. Uczestniczył w procesie wprowadzania Polski do struktur NATO. Był inspektorem ds. kontroli rozbrojenia w Europie. Uczestniczył w trzech misjach wojskowych ONZ: UNEF-2 w Egipcie jako tłumacz, UNIMOG w Iraku jako obserwator wojskowy, UNIFIL w Libanie jako zastępca dowódcy kontyngentu. Przeszedł na emeryturę w 1998 roku. Odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi, medalami resortowymi i medalem W służbie pokoju za udział w misjach ONZ.
Pracował jako nauczyciel języka angielskiego, m.in. w Szkole Podstawowej 29 im. Wacława Wawrzyniaka oraz Gimnazjum nr 3 im. gen. Józefa Hallera w Bydgoszczy. Jako aktywny działacz Bractwa Inflanckiego brał udział w organizacji wypraw na Inflanty. Był autorem opublikowanych na łamach „Świata Inflant” artykułów syntetycznych dotyczących polityki militarnej krajów sąsiadujących z Polską, szczególnie: Białorusi, Rosji, Ukrainy, Litwy, Łotwy, Estonii.
Posiadał aktualne certyfikaty pilota wycieczek zagranicznych i przewodnika terenowego województwa kujawsko-pomorskiego dla grup obcojęzycznych. Zwiedził ponad 70 krajów. Działał aktywnie w wielu klubach turystycznych Piętaszki i Wędrownik. Wykładał na Uniwersytecie Trzeciego Wieku i w Bractwie Inflanckim.
Odejście z tego świata tak kreatywnego i życzliwego ludziom człowieka napełniło smutkiem liczne grono przyjaciół i znajomych. Szczególny żal wyraża Bractwo Inflanckie, w którym brat Bogdan – Tinis (Rosomak), pełniąc funkcję marszałka, był nieocenionym animatorem wielu przedsięwzięć.