Pod koniec 2011r. Instytut Wydawniczy „Świadectwo" w Bydgoszczy wydał książkę pod redakcję Bronisława Pastuszewskiego pt. Inflanty – nasza miłość, 10 lat Bractwa Inflanckiego.

Bractwo Inflanckie powstało z inicjatywy Sebastiana Malinowskiego, Bronisława Pastuszewskiego, Stefana Pastuszewskiego i Włodzimierza Zielińskiego 2 maja 2UU1 roku na przylądku Sórve Saar wyspy Ozylii (Saaremaa) w Estonii. Początkowo organizacja towarzysko–hobbystyczna, burszowska wręcz, kultywująca dawne tradycje, w krótkim czasie przekształciła się jednak w grupę rycerską we współczesnym kształcie idei rycerskich. Jest stowarzyszeniem międzynarodowym, zrzesza wyłącznie mężczyzn, zainteresowanych terenem Inflant, czyli obszarami Estonii, Łotwy, Litwy, Nadpregola, Ingrii, Wotii i Karelii.
Okazją do wydania książki, co wynika zresztą z podtytułu, jest 10–lecie działalności Bractwa Inflanckiego. Publikacja ta, pod wieloma względami jest pracą wyjątkową a także pionierską w prezentacji oraz poznawaniu Inflant ze szczególnym uwzględnieniem tzw. Starych Inflant a więc ziem obejmujących współcześnie Łotwę, Litwę i Estonię, ale także Białoruś, Finlandię, Karelię, Rosję petersburską i Rosję królewiecką ale także samego Bractwa Inflanckiego.
Książka posiada 104 stron, została wydana z wielką starannością. Wydrukowano ją w całości na dobrej jakości papierze kredowym. Prezentowany materiał zdjęciowy to bardzo interesujące prace indywidualnych członków Bractwa które w wielu miejscach wykonano techniką barwną. Na pierwszej stronie sztywnej okładki przedstawiono w barwnej formie mało znany a bardzo istotny dla powstania i rozwoju Inflant, pochodzący z początków XIII wieku, Zamek Mistrzów Krajowych Zakonu Inflanckiego w Kiesi, natomiast na ostatniej stronie okładki w tej samej konwencji, przedstawiono fragment mapy Inflant w swojej pradawnej formie.
Najciekawszym, w mojej ocenie, fragmentem książki jest część dotycząca Kroniki Bractwa Inflanckiego poczynając od powstania Bractwa w roku 2001 a kończąc na jubileuszu jego istnienia w roku 2011. Bogaty i ciekawy materiał zdjęciowy jest skomentowany szczegółowym opisem wypraw braci na tą mistyczna krainę.
Abstrahując od, napisanych wprawnym piórem, opisów wypraw, widać z tego materiału jak ogromna jest dynamika oraz ekspansja w poznawaniu, penetracji oraz nawiązywaniu – często bezpośrednich kontaktów z obecnymi mieszkańcami Inflant przez członków Bractwa.
Doskonałym uzupełnieniem są również wewnętrzne dokumenty Bractwa a zwłaszcza noty biograficzne Braci Inflanckich, z których wynikają nie tylko profesje, ale także ich dorobek zawodowy, twórczy i społeczny. Przy każdej nocie biograficznej podano także funkcje braci oraz przyjęte przez nich przydomki (pochodzące od zwierząt żyjących na Inflantach) pisane w języku łotewskim.
W książce omówiono również, wychodzący nieprzerwanie i regularnie od 9 lat, miesięcznik literacko – naukowy „Świat Inflant" będący oficjalnym pismem Bractwa Inflanckiego. Uzupełnieniem tego omówienia jest biografia z lat 2004 do 2011 przedstawiona w ujęciu tematycznym a także ciekawostka jakim jest zapewne Słownik inflanckich nazw geograficznych.
Książka ta w mojej ocenie, stanowi niespotykany dotychczas, bardzo kompetentny, profesjonalnie a także obiektywnie napisany materiał dla poznawania tej ciekawej a tak niewielu znanej krainy, będącej istotną części naszej historii.
 Pod koniec 2011r. Instytut Wydawniczy „Świadectwo" w Bydgoszczy wydał książkę pod redakcję Bronisława Pastuszewskiego pt. Inflanty – nasza miłość, 10 lat Bractwa Inflanckiego.

Bractwo   Inflanckie   powstało   z   inicjatywy   Sebastiana   Malinowskiego, Bronisława
Pastuszewskiegb, Stefana Pastuszewskiego i Włodzimierza Zielińskiego w–4mcr 2 maja 2U01 rókuna przylądku Sórve Saar wyspy Ozylii (Saaremaa) w Estonii. Początkowo organizacja towarzysko–hobbystyczna, burszowska wręcz, kultywująca dawne tradycje, w krótkim czasie przekształciła się jednak w grupę rycerską we współczesnym kształcie idei rycerskich. Jest stowarzyszeniem międzynarodowym, zrzesza wyłącznie mężczyzn, zainteresowanych terenem Inflant, czyli obszarami Estonii, Łotwy, Litwy, Nadpregola, Ingrii, Wotii i Karelii.
Okazją do wydania książki, co wynika zresztą z podtytułu, jest 10–lecie działalności Bractwa Inflanckiego. Publikacja ta, pod wie.loma względami jest pracą wyjątkową a także pionierską w prezentacji oraz poznawaniu Inflant ze szczególnym uwzględnieniem tzw. Starych Inflant a więc ziem obejmujących współcześnie Łotwę, Litwę i Estonię .ale także Finlandię, Karelię, Rosję petersburską i Rosję królewiecką ale także samego Bractwa Inflanckiego. ^ fauffl4<ii&
Książka posiada 104 stron, została wydana z wielką starannością. Wydrukowano ją w całości na dobrej jakości.papierze kredowym Prezentowany materiał zdjęciowy to bardzo interesujące prace indywidualnych członków Bractwa które w wielu miejscach wykonano techniką barwną. Na pierwszej stronie sztywnej okładki przedstawiono w barwnej formie mało znany a bardzo istotny dla powstania i rozwoju Inflant, pochodzący z początków XIII wieku, Zamek Mistrzów Krajowych Zakonu Inflanckiego w Kiesi, natomiast na ostatniej stronie okładki w tej samej konwencji, przedstawiono fragment mapy Inflant w swojej pradawnej formie.
Najciekawszym, w mojej ocenie, fragmentem książki jest część dotycząca Kroniki Bractwa Inflanckiego poczynając od powstania Bractwa w roku 2001 a kończąc na jubileuszu jego istnienia w roku 2011. Bogaty i ciekawy materiał zdjęciowy jest skomentowany szczegółowym opisem wypraw braci na tą mistyczna krainę.
Abstrahując od, napisanych wprawnym piórem, opisów wypraw, widać z tego materiału jak ogromna jest dynamika oraz ekspansja w poznawaniu, penetracji oraz nawiązywaniu – często bezpośrednich kontaktów z obecnymi mieszkańcami Inflant przez członków Bractwa.
Doskonałym uzupełnieniem są również wewnętrzne dokumenty Bractwa a zwłaszcza noty biograficzne Braci Inflanckich^z których wynikają nie tylko profesje^ale także ich dorobek zawodowy, twórczy i społeczny. Przy każdej nocie biograficznej podano także funkcje braci oraz przyjęte przez nich przydomki (pochodzące od zwierząt żyjących na Inflantach) pisane w języku łotewskim.
W książce omówiono również, wychodzący nieprzerwanie i regularnie odpłat, miesięcznik literacko – naukowy „Świat Inflant" będący oficjalnym pismem Bractwa Inflanckiego. Uzupełnieniem tego omówienia jest biografia z lat 2004 do 2011 przedstawiona w ujęciu tematycznym a także ciekawostka jakim jest zapewne Słownik inflanckich nazw geograficznych.
Książka ta w mojej ocenie, stanowi niespotykany dotychczas, bardzo kompetentny, profesjonalnie a także obiektywnie napisany materiał dla poznawania tej ciekawej a tak niewielu znanej krainy, będącej istotną części naszej historii.