Dość zabawne brzmią rozważania na temat funkcjonowania egzoetnonimu kacap (s.135). Zabrakło wyjaśnienia etymologii tego słowa, a poprzestano na przytoczeniu przekonania niektórych informatorów, że określenie kacap w stosunku do staroobrzędowców pochodzi od nazwiska księcia Kacapowa, który za rządów Katarzyny II nadał im ziemie, na których obecnie mieszkają. W istocie termin ten zrodził się na gruncie wschodniosłowiańskim, głównie ukraińskim i wywodzi się od wyglądu: brodaty starowier wygląda kak cap.

Tadeusz Borysewicz urodził się 30 listopada 1030 r. w Wilnie. Był, jak nam mówił, „sąsiadem Matki Bożej Ostrobramskiej", gdyż przed wojną jego rodzina mieszkała w kamienicy po prawej stronie kaplicy, na jej wysokości, patrząc z zewnątrz. Jako mały chłopiec ze względu na stosunki wyznaniowe w rodzinie uczęszczał na nabożeństwa do kościoła i do cerkwi. Ostatnie przedwojenne wakacje spędzał we wsi koło Postaw, gdzie jego wujek, a zarazem chrzestny był kierownikiem szkoły powszechnej. W czasie naszej wyprawy w 2012 r. odwiedziliśmy tę miejscowość.

Na białym wzgórzu dąb sękaty
portale gajów podwileńskich
przedzielił,
bo tu nie widać wcale pól.

Wracając z łowów
ze zwierzyną,
wkroczyłem z mrozu do komnaty
ja, małomówny Litwin-król.

Gdy rozgrzał likwor i kominek
i polifonii tętniący barok –
tudzież niewieścia delikatność słów
budziła mnie do dalszych czynów.

Dostaliśmy potężną dawkę wiedzy o Wilnie, zawartą w dwóch grubych tomach – łącznie ponad tysiąc stron. Wiedzy o ludziach, wydarzeniach, o historii tego miasta, o jego wzlotach i upadkach, dolach i niedolach. Zasługa to autora prof. Mieczysława Jackiewicza, ale także i wydawcy Biblioteki Wileńskich Rozmaitości w Bydgoszczy, dra Henryka Dubowika.

Jak twierdzi świetny historyk wojskowości Jerzy Kirchmayer, który swego czasu przez 10 lat mieszkał w Wilnie, utarło się mówić przed wojną, że w Warszawie wypada mieszkać, Krakowem trzeba się chlubić, Lwów to cześć związana z ofiarą „Orląt,” do Lublina nie wypada się przyznawać, z Poznania można kpić, natomiast Wilno po prostu trzeba kochać.