W organizowanym przez Fundację Czar(t) Krzywogońca IV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Woda i ogień” jury w składzie: Beata Anna Symałon, Stefan Pastuszewski, Kazimierz Rink nagrodziło następujących autorów: Ela Galoch, Maja Baczyńska, Tamara Tołwińska, wyróżniając Joannę Dziedzic, Wiolettę Jaworowską i Dominikę Sułkowską.

 

Maja Baczyńska

 

Noc Kupały

 

Kobieta wypatruje znaków, odpruwa koronki zdarzeń

przyszywa guziki - słowo za słowem, z westchnień plecie wianek
i oddycha głęboko, i oddycha miarowo, i oddycha z rozmarzeniem:

o tym, co niegdyś płonne, co płoche, co dzikie, co senne,

co niedostępne za dnia, dostępne wiatrem, dostępne deszczem

- tym bardzo błękitnym i zielonym jednocześnie; tym ze zmysłowej akwareli, tym na czerpanym (garściami) papierze;

tym zatopionym w jeziorze, upływającym gdzieś dokądś, obmytym w rzece, przepowiedzianym przez wierzbę, przez wieszczkę, dla panny w wysokiej wieży przez jakieś ukryte w kobiecie, którą się właśnie staje, „wierzę”.

 

 

Wioletta Jaworska

 

pożoga/dyptyk

 

I.

zmierzcha nad rzeką

głów mężczyzn i kobiet - plotą

wianki z ziół wpinają

zarzewie pomiędzy kwiaty

(takie same jak przy kapliczce nad drogą)

 

płyną pod prąd

 

II.

przyjście jest wyczuwalne - wisi w powietrzu

rozchodzi się kośćmi

skacze po neuronach

zanim

zatętnią tętnice

 

zewsząd i znikąd migotliwe języki podpłomyków

pełznące koniuszkami do ramion głowy

aż po podbrzusze - gorejącą magmę

źródło lawy - znaczącej krwistymi strużkami podskórę

a wierzch - roztańczonymi drobinami soli

 

cielesna żertwa - pod twoją obronę

 

z której piołun i mirra - szarość kawałkach chleba

czerstwe grudy stojące ością

w krtani

 

dymna mgła

nad pogorzeliskiem

zamiast aureoli

 

 

 

Ela Galoch

 

Tajemnica sobótkowej wyobraźni

 

Tam, gdzie pory roku gładzą aksamitne wyspy mchów

przylgniętych do stóp jesionów, błądzi świętojański żar.

Gubi się między wertepami, gdzie zwierzęce kości

wynurzają się z traw niczym maszty łodzi. To koński cmentarz

jak u Harasymowicza z Żydami, którzy opanowali mistrzostwo życia.

Mówią, że starość zaczyna się od środka. Dlatego klacze

muszą wstać i znów powędrować na targ, potem będą zwozić fury

z leśnym chrustem.

 

Woźnica, potrząsając brodatą głową, głębokim głosem opowie o Jozue,

bo między krzakami dzikiej róży na chwilę odnalazł Ziemię Obiecaną.

A potem wśród dzwonów końskich kopyt, Lea podaruje mu

przełamaną macę. Stara baśń i biblijna saga zanurzone w jagodzianach;

światy, które na pozór nie dają się połączyć. Jednak przenika je

pohukiwanie sowy niczym zagubione narzecza, stare przyśpiewki.

 

Przy sobótkowym płomieniu, w wietrze kiwają się żarnowce

jak starcy, pamiętający amonity albo zmęczeni kantorzy, którzy wyszli

z bożnicy zagajników. Mądry patriarcha jest jak poskręcana sosna,

która oparła się szponom piorunów. Gdy ogromną noc

przytrzyma w dłoniach, wilki będą biegały niczym szare kundle

przy wozach pełnych przypowieści.

 

 

Joanna Dziedzic-Zubek

 

Noc świętojańska

 

gwiazdy zawisły na bezwietrzu lata

w trójkącie rzeki utkwił krąg księżyca

wdech - wiosna lato / wydech - jesień zima