Utwór Mieszko Lambert Andrzeja Stanisława Sepioła to pięcioaktowy dramat, przedstawiający czasy Mieszka II Lamberta. Wskazuje na korzenie państwa polskiego, nawiązuje do 14. władców przed Mieszkiem I, a jednocześnie prezentuje stosunki polsko-czeskie i polsko-niemieckie, dając możliwość indywidualnej interpretacji utworu.

Akcja dzieje się na tle uwięzienia Mieszka II Lamberta, czyli wnuka Mieszka I, w zimie 1014 r. przez księcia czeskiego Udalryka (Oldrzycha) w lochu na zamku w Hradczanach, a następnie przez cesarza Henryka II w Magdeburgu i Merseburgu. Intryga zawarta w dramacie dotyczy także rywalizacji pomiędzy komesem Przemysławem a rycerzem Zbigniewem o dwórkę Ludmiłę, wchodzącą w skład poselstwa wysłanego przez Bolesława Chrobrego z misją dyplomatyczną do Pragi. Autor utworu dopuszcza się elementu fikcji, doprowadzając do pojedynku między Mieszkiem a komesem Przemysławem, w ramach „sądu bożego”.

Dramat niemal w całości napisany jest wierszem rymowanym, a liczy prawie 150 stron. Cała kwintesencja utworu zawarta jest w dwóch ostatnich aktach. Autor dramatu przedstawia prehistoryczne losy władców Polskich. Znajdziemy w nim również liczne odnośniki do współczesnych relacji polsko-czeskich i polsko-niemieckich. Nie ma odpowiedzi wprost, autor pragnie skłonić do myślenia czytelników.

Ze względu na swoją treść i formę, utwór ma duże szanse na zaistnienie na deskach teatru.

Andrzej Stanisław Sepioł, Mieszko Lambert, Warszawa 2023, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, ss. 146