Po śmierci Elvisa Presleya, prowadzący śledztwo odkryli w jego organizmie dziewięć różnych leków o bardzo silnym działaniu. Aby zapobiec aferze jeden z jego lekarzy starał się uspokoić społeczeństwo twierdząc, że istniały „rozsądne i racjonalne powody medyczne”, aby zastosować jednocześnie dziewięć tych leków. To zapewnienie być może sprawiło, że wspomnienia o Elvisie są wolne od sensacji. Faktycznie jednak przypuszczenie, że kiedykolwiek mogłyby istnieć „ rozsądne i racjonalne powody medyczne”, aby dawać dziewięć leków jednej osobie w tym samym czasie, wskazuje na braki medycyny konwencjonalna.

Medycyna konwencjonalna mimo swoich niewątpliwych możliwości, ma też różne ograniczenia i problemy. Ponieważ leki konwencjonalne przepisuje się zwykle biorąc pod uwagę ich indywidualne możliwości leczenia określonych organów i części ciała, to wynika z tego, że kilka różnych leków może zostać zaleconych jednej osobie, aby leczyć jej różne schorzenia. A dalszy oczywisty skutek jest taki, że potrzebne są dodatkowe leki do kontrolowania działań ubocznych jednego czy kilku leków, które bierze pacjent.

Medycyna niekonwencjonalna / naturalna / oferuje alternatywne podejście. Zamiast dawać pacjentowi jedno lekarstwo na ból głowy, inne na zaparcia, inne na rozdrażnienie, a jeszcze inne dla przeciwdziałania skutkom ubocznym jednego czy kilku lekarstw, na przykład w przypadku zastosowania medycyny homeopatycznej, lekarz homeopata przepisuje w danym czasie pojedyncze lekarstwo, które będzie pobudzać siły immunologiczne i obronne danej osoby oraz powodować ogólną poprawę jej zdrowia. Procedura, dzięki której homeopata znajduje właściwą substancję, tkwi w samym sercu homeopatycznej nauki i sztuki medycznej. 

Rozsądny / zdrowy / sposób odżywiania w połączeniu z aktywnym trybem życia i pozytywnym myśleniem, kontrolowanie stresu, równowaga emocjonalna i umysłowa, szeroka współpraca z medycyną naturalną i korzystanie z jej niewątpliwych osiągnięć oraz skuteczna opieka  ze strony medycyny konwencjonalnej – mogą stworzyć razem wszechstronny system opieki zdrowotnej, który zaspokoi potrzeby naszego złożonego społeczeństwa. 

Choroby XXI wieku będą z pewnością inne niż w wieku XX, a właściwie one już są i dolegliwości te różnią się bardzo od tych z poprzedniego wieku. Chociaż stan zdrowotny ludzi poprawia się na wiele sposobów i żyjemy dłużej niż w poprzednich dziesięcioleciach, nowe choroby i warunki zagrażają jakości naszego życia. Już w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku zaobserwowaliśmy pewne wyraźne zmiany, które zwiastują z jakimi problemami spotykamy się już na początku XXI wieku.  

- Nie tylko AIDS, ale różne choroby słabego lub nadmiernie aktywnego systemu  odpornościowego, osiągnęły wymiar epidemii.

- Wzrasta liczba osób cierpiących z powodu chorób wirusowych, których nie można wyleczyć za pomocą terapii konwencjonalnych. Znacznie powiększa się też liczba nowo odkrytych chorób wirusowych, takich jak schorzenia wywołane wirusem Epsteina – Bara i wirusem cytomegalii. 

- Coraz więcej zakażeń bakteryjnych staje się odpornych na powszechnie używane antybiotyki i wymaga stosowania coraz mocniejszych antybiotyków, które także nie zawsze są skuteczne w leczeniu takich infekcji. 

- Coraz powszechniejsze stają się uczulenia na żywność, powszechnie używane substancje i nowe produkty chemiczne. 

- Obecnie nasilają się przypadki trwałego kalectwa w coraz to młodszych grupach wiekowych. 

- Wzrasta ilość zachorowań na choroby psychiczne. 

- Rosną jak grzyby po deszczu stacje bazowe telefonii komórkowej, a szkodliwe promieniowanie z tych urządzeń powoduje wzrost zachorowań na różne choroby cywilizacyjne, takie jak: nowotwory, na które w coraz szerszym stopniu zapadają dzieci, cukrzyca czy choroby związane z układem krążenia. 

Ta sytuacja powoduje, iż obecna służba zdrowia nie jest w stanie zapewnić właściwego systemu opieki zdrowotnej – stąd sami obserwujemy ile problemów występuje, aby ją należycie zreformować.

Zasady etyki lekarskiej nie zmieniły się w swych założeniach od czasów przysięgi Hipokratesa. Z wypowiedzi w Polskim Radiu w styczniu br., znanego profesora medycyny wynikało, że etyka lekarska podkreśla m.in. obowiązek lekarzy do stałego aktualizowania swej wiedzy. Przypomniał o tym dlatego, iż znaczna część lekarzy zapomniała o tym obowiązku.

Mając na uwadze pojawienie się nowych problemów etyczno – moralnych, związanych ze stałym rozwojem i postępem medycyny, profesor wspomniał, iż należałoby uzupełnić termin etyki lekarskiej o bioetykę tj. większą wiedzę o człowieku tak w początkowej fazie jego rozwoju, poprzez całe życie aż do jego śmierci.

Tą problematyką zajmują się obecnie specjaliści z medycyny konwencjonalnej jak również osoby prywatne oraz fundacje i stowarzyszenia. Tym zagadnieniem zajmie się również Fundacja „ZDROWIE I ŻYCIE”.

Dr hab. med. Szychowska publicznie stwierdziła w Faktach TVN godz 10-ta w dniu 18.12.2008 r., iż w środowisku w którym pracuje, lekarze nie leczą chorych, a prowadzą na nich badania naukowe / eksperymentują /. Nazwała tą działalność mafią czyli cichą zmową milczenia pomiędzy lekarzami. Została odsunięta od bazy danych dotyczących chorych.

Fakt ten świadczyć może o braku zaufania społeczeństwa do lekarzy. 

Bardzo trudna sytuacja w służbie zdrowia jak również śmierć w ubr. mojego brata na nowotwór złośliwy trzustki stały się inspiracją do założenia Fundacji „ZDROWIE I ŻYCIE”, która może stać się zalążkiem do powstania nowego wszechstronnego systemu opieki zdrowotnej, w którym istotną rolę będą odgrywały zarówno terapia lecznictwa konwencjonalnego jak i różne metody medycyny naturalnej. Pojawił się on wskutek tego, iż społeczeństwo już zrozumiało, iż jest to racjonalna alternatywa i że taki system jest konieczny dla zapewnienia sobie zdrowia fizycznego, umysłowego i duchowego. 

Nadrzędnym celem powstającej Fundacji będzie próba zainspirowania wszechstronnej współpracy pomiędzy medycyną konwencjonalną, a medycyną naturalną, której efektem będzie wzmocnienie naszego systemu odpornościowego, co w konsekwencji przyczyni się do poprawy zdrowia naszego społeczeństwa.      

Bydgoszcz, 21 styczeń 2009 r.