Doskonałość śmierci jest odpowiedzią na
szkicowość życia w nocy pełnej czarnych szeptów
Słyszysz szept Boga spoza zasłony mgły
Wrona jest rzecznikiem Umarłych - ciągnie za
sobą fatum jak zbrodnię
Jesień pozłaca Boga Zima szykuje sobie
miejsce wśród żywiołów a stary człowiek
pisze - chcę być skremowany i bezimienny
jak psie szczenię

Ból jest sztuką jak wszystko inne za którą
Bóg nagradza swą ostatnią łzą chociaż
nie zna rytuałów diabła i sam się lęka
jego trumiennej ciszy dlatego spyta
najciszej - czy już dość dobrze nauczyłeś
się sztuki ciemności?

Ślepcy

Szpitalnym korytarzem idą ślepcy Bruegela
w tej murowanej jaskini cisza chłód i ciemność
zapach popiołu z wonią lizolu
Słońce przez okno nakłada wór pokutny
Tańczą sępy w świetle Mlecznej Drogi -
pająki rozpaczy gdy kąsają wilki bólu
W zimnych potach doczesnej wieczności
zapach palonych wrzosów z ochłapem jesieni
Lampa chirurgiczna zamienia się

w czarny słonecznik Szlafroki chorych
jak wielkopostne ornaty Siostra przełożona
rozdaje plastry na chorobę starości
Chory spod piątki skarży się - tutaj nie
mogę ukryć się przed śmiercią
a przecież od dzieciństwa Bóg mnie
pokarał wieczną starością

Urodziny Boga

Kukułka o świcie świętuje urodziny Boga
synogarlica przepowiada śmierć Jego Syna
Wschód słońca jak strumień jego krwi
zmartwychwstaje w najbielszych snach wiernych
zaklęty w kościelnych witrażach szpitalnych kaplicach
Bóg świętuje urodziny kamiennym ciężarem
Urodził się w wigilijny wieczór
skonał w Wielki Piątek
zmartwychwstał w Niedzielę
i zostawił bólu tak wiele tak wiele