Archiwum

Anna Błachucka - Wiersze na dwie myśli

0 Dislike0
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Chciałabym przybliżyć w tym krótkim tekście dwie młode poetyki, które zaistniały jako współautorki zbiorku poezji „Powiązane gesty".
Pomysł napisania zbiorku „na dwie myśli" powstał na zajęciach grupy „Słowniacy Świętokrzyscy". Ta sama myśl, która wypłynęła w trakcie zajęć wracała w ich przypadku wierszami Stąd pomysł wydania wspólnego zbiorku. Wiersze spięte są hasłami. Trzydzieści jeden haseł i sześćdziesiąt dwa wiersze.

Karolina Bugajska pochodzi z Mniowa koło Kielc. Jest studentką III roku Filologii Rosyjskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Laureatka wielu konkursów literackich, uczestniczka wielu slamów poetyckich. Od przeszło czterech lat związana z grupą „Słowniacy Świętokrzyscy", a od trzech lat z grupa literacką Aura Dicta i prowadzonym przez nią forum Poezjaart.

Katarzyna Macios pochodzi z Kielc i jest absolwentką Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach oraz studiów podyplomowych na Politechnice Świętokrzyskiej. Obrona w 2011 w pracowni prof. H. Stawowy-Dombrowskiej na specjalizacji: małe formy rzeźbiarskie. Uczestniczka warsztatów ceramicznych na Bazie Zbożowej, animatorka zajęć artystycznych dla dzieci, działacz społeczny. Członek grupy artystyczno-literackiej „Słowniacy Świętokrzyscy".


Karolina Bugajska podejmuje w swojej twórczości poetyckiej tematykę uczenia się trwania, bycia wśród niełatwych realiów dzisiejszego świata. Zbytnia ustępliwość, czy łagodność wobec życia i ludzi nie zawsze wraca dobrem. Z drugiej strony zdolność zatracania się w wygodzie i zabawie lansowanej przez media i grupy kreowania konsumenckiego życia nie leżą dobrze w sferze jej wrażliwości. Na własną rękę poszukuje drogi, poszukuje miary na bunt, gniew. Zagląda w każdy zakamarek ludzkiej duszy, pyta i cierpliwie z piórem gotowym na zapis – czeka na odpowiedź. Jej wiersze przepojone troską o stronę uczuciową młodego człowieka boją się o kondycję świata, o kondycję kultury i cywilizacji. Pisze wiersze filozoficzne, ale i satyryczne, impresyjne i ekspresyjne. Ma coś z kwiatu delikatnego wrzosu, ale widoczna jest siła i trwałość tego drobnego kwiatuszka. Jej poezję słychać od wielu lat na konkursach, slamach, spotkaniach literackich. Coraz bardziej odważnie wkracza w świat słowa, zaskakuje dysonansem i asonansem. Wiersze zebrane do tomiku „Powiązane gesty" prezentowane były kieleckiej publiczności na spotkaniach w CIVITAS, na SLAMACH POETRY, na spotkaniach w grupie licealistów i studentów.
Fragment wiersza Zapiski afrykańskie
bez słowa skargi urodzeni
w cienie odchodzą wyzwoleni
pod opiekę kilofa i rózgi
bo w nas jest dobro i zło
bezsens i nadzieja
a tam gdzie kontrast szczytu dosięga
tam spotkasz człowieka

Katarzyna Macios poetka i malarka, aktywna i wyrazista postać „Słowniaków Świętokrzyskich" pisze od dziecka, maluje, rysuje, tworzy formy przestrzenne. Nieco przekorna, nieco ironiczna, a w gruncie rzeczy osoba bardzo wrażliwa i tkliwa. I takie są jej wiersze. Wyszukana i czasami ostra metafora „zaczepia czytelnika", zmusza do zastanowienia, do przeczytania jeszcze raz. Zagląda w szeroką otchłań miłości, miłości rodzicielskiej, miłości ludzkiej i boskiej w każdym jej aspekcie. Pyta, wątpi, cierpi, buntuje się, nie zgadza się na wiele spraw, nie rozumie, jak można tak postępować. Dlaczego człowiek tak rani? Dlaczego dzisiaj tak dużo jest ludzi szukających miłości, a tak mało dawców tego uczucia. Swoje myśli spina trafną puentą. Laureatka licznych potyczek poetyckich, uczestniczka spotkań i imprez kulturalnych, współtwórczyni bloga Słowników. Jej wiedza i umiejętności plastyczne wpływają na obrazowość wierszy. Surrealistyczne patrzenie na świat odbija się i w wierszach i rysunkach, także w tych wybranych do tomiku „Powiązane gesty".
 Fragment wiersza – Gdy nie pracuję to szukam jest piękna prośbą o rozmowę, o uwagę, o pomoc

Na dziś potrzebuję doskonałej recepty
wyślij mi ją jako list...
(co ja bym zrobiła bez ciebie, jednego z nielicznych czytelników
a w dni nieparzyste listonoszy)

Inny fragment wiersza „Do światła"

był ktoś w dzieciństwie kto podrzucał Cię wyżej i wyżej
wyciągałeś rączki do góry chcąc złapać za ciepłe owoce
później sam wspinałeś się do cukrowych chmur
następne lata zajęła Ci dotarcie do ust i piersi
ze zdumieniem stwierdziłeś, że nie płyną już mlekiem i miodem
Nie brak w jej wierszach rozczarowań i gorzkich refleksji.

Przyjrzyjmy się wierszom autorek spiętych hasłem  Schodzone chwile
W wierszu kronika szkolna powiało goryczą. Plany nie wypaliły, marzenia nie znalazły gruntu na zrealizowanie. Jakiś wstyd się panoszy, wstyd nie poradzenia sobie z realiami życia. Rodzi się też chęć zapomnienia, spakowania młodzieńczych lat. Koledzy ze szkolnych lat:
Dziś jako ojcowie, mężowie,
właściciele używanych aut
spuszczają wzrok do reklamówek
Tak ich teraz postrzega autorka wiersza, i sama siebie tak zaznacza w wierszu:
Już nie jestem tą dziewczynką z warkoczykami
Której włos zadzierzgnął się w kronice szkolnej
Mnie też zostało wiele rzeczy do spakowania.

Karolina Bugajska w wierszu naprzeciw siebie zbudowała nastrój spotkania, chwilowego spotkania, ale pełnego dramatyzmu. Aż strach myśleć, co widać w oczach rozmówców bez słów. Spojrzenia po latach skrzyżowały się. Naprzeciw siebie stanęły przeżyte lata wykute w oczach, zapisane na twarzy.
Nieważne – to potrwa minutę
Potem przejdziemy obok
Rozdzielając się na dwie strony
Żadnego powitania, żadnego gestu oprócz spojrzenia. Powieka zamyka się i tylko tych dwoje wie, co sobie powiedziało, czym się podzieliło, co sobie dało nawzajem.
Schodzone chwile, niezwykle trafne hasło obu wierszy.
Takich świetnie dobranych par wierszy jest w zbiorku trzydzieści.

Zebranie tych dwóch postaci w jednym zbiorku jest dobrym zamysłem. Te młode poetki rozmawiają wierszami, ten sam temat pokazują w różny sposób. To bardzo dobry materiał edukacyjny, materiał do dyskusji, do prezentacji na spotkaniach i pamiątka ze wspólnej pracy w kole „Słowników Świętokrzyskich", gdzie to nie raz czytały swoje wiersze, poddawały się krytyce, i broniły swoich racji. Polecam to ciekawe doświadczenie młodych poetek nie tylko młodym poetom.

Karolina Bugajska i Katarzyna Macios, Powiązane gesty, Kielce 2013, Stowarzyszenie Katolickie „Civitas Christiana"

Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - akant.org
We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.