Tak żyć to trudno
Stanisław Grochowiak
I
jest teraźniejszość
będzie przeszłość
bo wydłużone jutro
już od nas odeszło -
II
pomylimy się
bez omyłek
na te jasne mroźne
chwile –
III
zapomniani
przez swych ojców
wędrujących
w czarnym słońcu –
IV
jest nas mało
było wielu
pośród gęstwy
traw i chmielu –
V
tam gdzie pole
miasto stanie
gdzie wiersz
tylko porównanie –