Ewa Poprawiak - Pytania

0 Dislike0
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Zbiór wierszy Jolanty Michny Pytania otwarte otwiera miniatura „Na wiosnę” adekwatnie wpisująca się w porę roku jego wydania. Wiersz niezwykle optymistyczny w swoim wyrazie, dający radość i nadzieję, zachęca do dalszej lektury.

Motyw wiosny, rozkwitających kwiatów, zieleni traw, błękitu nieba przewija się przez cały tomik. Nie są to jednak tylko tuzinkowe opisy przyrody, często bowiem wywołują uczucia, jakie niesie obcowanie z naturą, co jest widoczne np. w wierszach „Słońce” – nie traćmy ani jednej minuty czy „Uśmiechnij się” – dotknij natury. Obraz lata znajdziemy w utworach „Z zaskoczenia” czy „W pełni lata”, jesieni – w „Srebrzysto złotym pejzażu”, a zimy – w pełnym melancholii wierszu „Jestem małą śnieżynką”.

Poezja Jolanty Michny to także rozważania nad istotą przemijania, jak w wierszach: „W dłoni kwiat”, „Czy to początek”:


z minutą z sekundą nienamacalność odchodzi w realność
oczekiwanie to nasz nieodłączny przyjaciel.

Autorka dotyka także kwestii ostatecznych – istoty śmierci („Niebo”, „Wobec niej”). Nie boi się również tematów historycznych, niemalże politycznych, które przewijają się w wersach tekstów „Zasłużeni”, „Dokąd idziesz”, „Połamane”. Szczególnie wzruszające są wiersze o domu rodzinnym „Dom”: tutaj twoje miejsce i domu w szerszym wymiarze – ojczyźnie „Tylko taki dom”.

W „Pytaniach otwartych” nie zabrakło też wierszy o miłości, takich jak „Według teorii” czy „Bo ta miłość”. Poetka pokusiła się nawet o odpowiedź na pytanie zadawane od wieków – czym jest miłość? I chociaż dla każdego z nas odpowiedź jest inna, musimy się zgodzić z nią, że miłość jest niezwykłą tajemnicą.
Utwory „Zamknij oczy”, „Róża”, „Przypadkowo” to subtelne, kobiece erotyki, niezwykle delikatne w swojej wymowie.

Autorka zamieściła też kilka pozycji prozy poetyckiej, która pozwala na inne w swej estetyce ujęcie tematów dnia codziennego.

Poezja Jolanty Michny to w większości krótkie formy poetyckie, będące miniaturami, gdzie maksimum treści zawarte jest w minimalnej dawce słów. Nie jest to sztuka łatwa, bo wymaga, aby każdy wyraz był wyważony, miał swoją wartość i wymowę, przybliżał do zrozumienia tego, co poetka chce nam przekazać. A zrozumienie tych wierszy nie jest rzeczą prostą. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że tematy są oczywiste; ale to właśnie owe tytułowe „pytania otwarte” zmuszają do zastanowienia się nad sensem i ulotnością życia, akceptacją codzienności czy chociażby naszych związków z przyrodą. Odpowiedzi nie są łatwe, a poetka podaje nam tylko pomocną dłoń, pozostawiając jednak pełną dowolność interpretacji, wyciągania wniosków, poszukiwań.


                                                                                                                          

Jolanta Michna, Pytania otwarte, Wydawnictwo Ryszard Mierzejewski, Pieszyce 2017, ss. 114.

 

Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - akant.org

portal

We use cookies

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.